προαγορεύων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.a.ɡo.rěu̯.ɔːn/ → /pro.a.ɣoˈre.βon/ → /pro.a.ɣoˈre.von/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.a.ɡo.rěu̯.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.a.ɡoˈre.won/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.a.ɣoˈre.βon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.a.ɣoˈre.von/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.a.ɣoˈre.von/

Participle

προᾰγορεύων • (proăgoreúōn) m (feminine προᾰγορεύουσᾰ, neuter προᾰγορεῦον); first/third declension

1. present active participle of προαγορεύω (proagoreúō)

Declension

First and third declension of προᾰγορεύων; προᾰγορεύουσᾰ; προᾰγορεῦον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προᾰγορεύων proăgoreúōn	προᾰγορεύουσᾰ proăgoreúousă	προᾰγορεῦον proăgoreûon		προᾰγορεύοντε proăgoreúonte	προᾰγορευούσᾱ proăgoreuoúsā	προᾰγορεύοντε proăgoreúonte		προᾰγορεύοντες proăgoreúontes	προᾰγορεύουσαι proăgoreúousai	προᾰγορεύοντᾰ proăgoreúontă
Genitive		προᾰγορεύοντος proăgoreúontos	προᾰγορευούσης proăgoreuoúsēs	προᾰγορεύοντος proăgoreúontos		προᾰγορευόντοιν proăgoreuóntoin	προᾰγορευούσαιν proăgoreuoúsain	προᾰγορευόντοιν proăgoreuóntoin		προᾰγορευόντων proăgoreuóntōn	προᾰγορευουσῶν proăgoreuousôn	προᾰγορευόντων proăgoreuóntōn
Dative		προᾰγορεύοντῐ proăgoreúontĭ	προᾰγορευούσῃ proăgoreuoúsēi	προᾰγορεύοντῐ proăgoreúontĭ		προᾰγορευόντοιν proăgoreuóntoin	προᾰγορευούσαιν proăgoreuoúsain	προᾰγορευόντοιν proăgoreuóntoin		προᾰγορεύουσῐ / προᾰγορεύουσῐν proăgoreúousĭ(n)	προᾰγορευούσαις proăgoreuoúsais	προᾰγορεύουσῐ / προᾰγορεύουσῐν proăgoreúousĭ(n)
Accusative		προᾰγορεύοντᾰ proăgoreúontă	προᾰγορεύουσᾰν proăgoreúousăn	προᾰγορεῦον proăgoreûon		προᾰγορεύοντε proăgoreúonte	προᾰγορευούσᾱ proăgoreuoúsā	προᾰγορεύοντε proăgoreúonte		προᾰγορεύοντᾰς proăgoreúontăs	προᾰγορευούσᾱς proăgoreuoúsās	προᾰγορεύοντᾰ proăgoreúontă
Vocative		προᾰγορεύων proăgoreúōn	προᾰγορεύουσᾰ proăgoreúousă	προᾰγορεῦον proăgoreûon		προᾰγορεύοντε proăgoreúonte	προᾰγορευούσᾱ proăgoreuoúsā	προᾰγορεύοντε proăgoreúonte		προᾰγορεύοντες proăgoreúontes	προᾰγορεύουσαι proăgoreúousai	προᾰγορεύοντᾰ proăgoreúontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προᾰγορευόντως proăgoreuóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.