πραματευτής

Greek

Etymology

From Ancient Greek πραγματευτής (pragmateutḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾa.ma.tef.ˈtis/

Noun

πραματευτής • (pramateftís) m (plural πραματευτάδες)

1. peddler, hawker

Declension

Declension of πραματευτής

	singular	plural
nominative	πραματευτής (pramateftís)	πραματευτές (pramateftés) πραματευτάδες (pramateftádes)
genitive	πραματευτή (pramateftí)	πραματευτών (pramateftón) πραματευτάδων (pramateftádon)
accusative	πραματευτή (pramateftí)	πραματευτές (pramateftés) πραματευτάδες (pramateftádes)
vocative	πραματευτή (pramateftí)	πραματευτές (pramateftés) πραματευτάδες (pramateftádes)

The second form of plural -άδες, colloquial, demotic, sometimes ironic.

Synonyms

• γυρολόγος m (gyrológos)

Related terms

• πραμάτεια f (pramáteia, “goods, merchandise”)