πράσσων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /prǎːs.sɔːn/ → /ˈpras.son/ → /ˈpra.son/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /prǎːs.sɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpras.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpras.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpras.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpra.son/

Participle

πρᾱ́σσων • (prā́ssōn) m (feminine πρᾱ́σσουσᾰ, neuter πρᾶσσον); first/third declension

1. present active participle of πρᾱ́σσω (prā́ssō)

Declension

First and third declension of πρᾱ́σσων; πρᾱ́σσουσᾰ; πρᾶσσον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πρᾱ́σσων prā́ssōn	πρᾱ́σσουσᾰ prā́ssousa	πρᾶσσον prâsson		πρᾱ́σσοντε prā́ssonte	πρᾱσσούσᾱ prāssoúsā	πρᾱ́σσοντε prā́ssonte		πρᾱ́σσοντες prā́ssontes	πρᾱ́σσουσαι prā́ssousai	πρᾱ́σσοντᾰ prā́ssonta
Genitive		πρᾱ́σσοντος prā́ssontos	πρᾱσσούσης prāssoúsēs	πρᾱ́σσοντος prā́ssontos		πρᾱσσόντοιν prāssóntoin	πρᾱσσούσαιν prāssoúsain	πρᾱσσόντοιν prāssóntoin		πρᾱσσόντων prāssóntōn	πρᾱσσουσῶν prāssousôn	πρᾱσσόντων prāssóntōn
Dative		πρᾱ́σσοντῐ prā́ssonti	πρᾱσσούσῃ prāssoúsēi	πρᾱ́σσοντῐ prā́ssonti		πρᾱσσόντοιν prāssóntoin	πρᾱσσούσαιν prāssoúsain	πρᾱσσόντοιν prāssóntoin		πρᾱ́σσουσῐ / πρᾱ́σσουσῐν prā́ssousi(n)	πρᾱσσούσαις prāssoúsais	πρᾱ́σσουσῐ / πρᾱ́σσουσῐν prā́ssousi(n)
Accusative		πρᾱ́σσοντᾰ prā́ssonta	πρᾱ́σσουσᾰν prā́ssousan	πρᾶσσον prâsson		πρᾱ́σσοντε prā́ssonte	πρᾱσσούσᾱ prāssoúsā	πρᾱ́σσοντε prā́ssonte		πρᾱ́σσοντᾰς prā́ssontas	πρᾱσσούσᾱς prāssoúsās	πρᾱ́σσοντᾰ prā́ssonta
Vocative		πρᾱ́σσων prā́ssōn	πρᾱ́σσουσᾰ prā́ssousa	πρᾶσσον prâsson		πρᾱ́σσοντε prā́ssonte	πρᾱσσούσᾱ prāssoúsā	πρᾱ́σσοντε prā́ssonte		πρᾱ́σσοντες prā́ssontes	πρᾱ́σσουσαι prā́ssousai	πρᾱ́σσοντᾰ prā́ssonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πρᾱσσόντως prāssóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.