πολυβόειος

Ancient Greek

FWOTD – 9 November 2016

Etymology

πολῠ́ς (polŭ́s, “many”) +‎ βόειος (bóeios, “of ox-hide”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.bó.eː.os/ → /po.lyˈβo.i.os/ → /po.liˈvo.i.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.bó.eː.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈbo.i.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈβo.i.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈvo.i.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈvo.i.os/

Adjective

πολῠβόειος • (polŭbóeios) m or f (neuter πολῠβόειον); second declension

1. Covered with many oxhides.
   • 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 3.239

Inflection

Second declension of πολῠβόειος; πολῠβόειον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πολῠβόειος polŭbóeios	πολῠβόειον polŭbóeion		πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείω polŭboeíō		πολῠβόειοι polŭbóeioi	πολῠβόειᾰ polŭbóeiă
Genitive		πολῠβοείου polŭboeíou	πολῠβοείου polŭboeíou		πολῠβοείοιν polŭboeíoin	πολῠβοείοιν polŭboeíoin		πολῠβοείων polŭboeíōn	πολῠβοείων polŭboeíōn
Dative		πολῠβοείῳ polŭboeíōi	πολῠβοείῳ polŭboeíōi		πολῠβοείοιν polŭboeíoin	πολῠβοείοιν polŭboeíoin		πολῠβοείοις polŭboeíois	πολῠβοείοις polŭboeíois
Accusative		πολῠβόειον polŭbóeion	πολῠβόειον polŭbóeion		πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείω polŭboeíō		πολῠβοείους polŭboeíous	πολῠβόειᾰ polŭbóeiă
Vocative		πολῠβόειε polŭbóeie	πολῠβόειον polŭbóeion		πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείω polŭboeíō		πολῠβόειοι polŭbóeioi	πολῠβόειᾰ polŭbóeiă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πολῠβοείως polŭboeíōs			πολῠβοειότερος polŭboeióteros			πολῠβοειότᾰτος polŭboeiótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “πολυβόειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press