ποιήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.ɛ̌ː.saːs/ → /pyˈi.sas/ → /piˈi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyˈe̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyˈi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyˈi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈi.sas/

Verb

ποιήσᾱς • (poiḗsās)

1. aorist active participle of ποιέω (poiéō)

Inflection

First and third declension of ποιήσᾱς; ποιήσᾱσᾰ; ποιῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ποιήσᾱς poiḗsās	ποιήσᾱσᾰ poiḗsāsa	ποιῆσᾰν poiêsan		ποιήσᾰντε poiḗsante	ποιησᾱ́σᾱ poiēsā́sā	ποιήσᾰντε poiḗsante		ποιήσᾰντες poiḗsantes	ποιήσᾱσαι poiḗsāsai	ποιήσᾰντᾰ poiḗsanta
Genitive		ποιήσᾰντος poiḗsantos	ποιησᾱ́σης poiēsā́sēs	ποιήσᾰντος poiḗsantos		ποιησᾰ́ντοιν poiēsántoin	ποιησᾱ́σαιν poiēsā́sain	ποιησᾰ́ντοιν poiēsántoin		ποιησᾰ́ντων poiēsántōn	ποιησᾱσῶν poiēsāsôn	ποιησᾰ́ντων poiēsántōn
Dative		ποιήσᾰντῐ poiḗsanti	ποιησᾱ́σῃ poiēsā́sēi	ποιήσᾰντῐ poiḗsanti		ποιησᾰ́ντοιν poiēsántoin	ποιησᾱ́σαιν poiēsā́sain	ποιησᾰ́ντοιν poiēsántoin		ποιήσᾱσῐ / ποιήσᾱσῐν poiḗsāsi(n)	ποιησᾱ́σαις poiēsā́sais	ποιήσᾱσῐ / ποιήσᾱσῐν poiḗsāsi(n)
Accusative		ποιήσᾰντᾰ poiḗsanta	ποιήσᾱσᾰν poiḗsāsan	ποιῆσᾰν poiêsan		ποιήσᾰντε poiḗsante	ποιησᾱ́σᾱ poiēsā́sā	ποιήσᾰντε poiḗsante		ποιήσᾰντᾰς poiḗsantas	ποιησᾱ́σᾱς poiēsā́sās	ποιήσᾰντᾰ poiḗsanta
Vocative		ποιήσᾱς poiḗsās	ποιήσᾱσᾰ poiḗsāsa	ποιῆσᾰν poiêsan		ποιήσᾰντε poiḗsante	ποιησᾱ́σᾱ poiēsā́sā	ποιήσᾰντε poiḗsante		ποιήσᾰντες poiḗsantes	ποιήσᾱσαι poiḗsāsai	ποιήσᾰντᾰ poiḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ποιησᾰ́ντως poiēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.