πληθυσμός

Ancient Greek

Etymology

From πληθύνω (plēthúnō, “I increase”) +‎ -σμός (-smós, action noun suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plɛː.tʰyz.mós/ → /pli.θyzˈmos/ → /pli.θizˈmos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plɛː.tʰyz.mós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ple̝.tʰyzˈmos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pli.θyzˈmos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pli.θyzˈmos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pli.θizˈmos/

Noun

πληθῠσμός • (plēthusmós) m (genitive πληθῠσμοῦ); second declension

1. increasing, enlargement, multiplication, pluralization

Inflection

Second declension of ὁ πληθῠσμός; τοῦ πληθῠσμοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πληθῠσμός ho plēthusmós	τὼ πληθῠσμώ tṑ plēthusmṓ	οἱ πληθῠσμοί hoi plēthusmoí
Genitive	τοῦ πληθῠσμοῦ toû plēthusmoû	τοῖν πληθῠσμοῖν toîn plēthusmoîn	τῶν πληθῠσμῶν tôn plēthusmôn
Dative	τῷ πληθῠσμῷ tôi plēthusmôi	τοῖν πληθῠσμοῖν toîn plēthusmoîn	τοῖς πληθῠσμοῖς toîs plēthusmoîs
Accusative	τὸν πληθῠσμόν tòn plēthusmón	τὼ πληθῠσμώ tṑ plēthusmṓ	τοὺς πληθῠσμούς toùs plēthusmoús
Vocative	πληθῠσμέ plēthusmé	πληθῠσμώ plēthusmṓ	πληθῠσμοί plēthusmoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “πληθυσμός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πληθυσμός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pliθiˈzmos/

Noun

πληθυσμός • (plithysmós) m (plural πληθυσμοί)

1. population

Declension

	singular	plural
nominative	πληθυσμός (plithysmós)	πληθυσμοί (plithysmoí)
genitive	πληθυσμού (plithysmoú)	πληθυσμών (plithysmón)
accusative	πληθυσμό (plithysmó)	πληθυσμούς (plithysmoús)
vocative	πληθυσμέ (plithysmé)	πληθυσμοί (plithysmoí)

Related terms

• πληθυσμιακός (plithysmiakós, “referring to population”)

Further reading

• πληθυσμός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el