πλάστης

See also: πλαστής

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλάστης (plástēs).

Noun

πλάστης • (plástis) m

1. builder, creator, maker
2. moulder, shaper (worker)
3. rolling pin (utensil)

Declension

Declension of πλάστης

	singular	plural
nominative	πλάστης (plástis)	πλάστες (plástes)
genitive	πλάστη (plásti)	πλαστών (plastón)
accusative	πλάστη (plásti)	πλάστες (plástes)
vocative	πλάστη (plásti)	πλάστες (plástes)

Related terms

• see: δημιουργός m (dimiourgós, “craftsman, creator”)
• πλάθω (plátho, “to make, to create”)
• πλάσιμο n (plásimo, “moulding, modelling”)