πευκεδανός

See also: πευκέδανος

Ancient Greek

Alternative forms

• πευκεδνής (peukednḗs)

Etymology

From πεύκη (peúkē, “pine”) +‎ -δανός (-danós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peu̯.ke.da.nós/ → /peɸ.ce.ðaˈnos/ → /pef.ce.ðaˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peu̯.ke.da.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pew.ke.daˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peɸ.ce.ðaˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pef.ce.ðaˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pef.ce.ðaˈnos/

Adjective

πευκεδᾰνός • (peukedanós) m (feminine πευκεδᾰνή, neuter πευκεδᾰνόν); first/second declension

1. bitter like resin

Declension

First and second declension of πευκεδανός; πευκεδανή; πευκεδανόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πευκεδανός peukedanós	πευκεδανή peukedanḗ	πευκεδανόν peukedanón		πευκεδανώ peukedanṓ	πευκεδανᾱ́ peukedanā́	πευκεδανώ peukedanṓ		πευκεδανοί peukedanoí	πευκεδαναί peukedanaí	πευκεδανᾰ́ peukedaná
Genitive		πευκεδανοῦ peukedanoû	πευκεδανῆς peukedanês	πευκεδανοῦ peukedanoû		πευκεδανοῖν peukedanoîn	πευκεδαναῖν peukedanaîn	πευκεδανοῖν peukedanoîn		πευκεδανῶν peukedanôn	πευκεδανῶν peukedanôn	πευκεδανῶν peukedanôn
Dative		πευκεδανῷ peukedanôi	πευκεδανῇ peukedanêi	πευκεδανῷ peukedanôi		πευκεδανοῖν peukedanoîn	πευκεδαναῖν peukedanaîn	πευκεδανοῖν peukedanoîn		πευκεδανοῖς peukedanoîs	πευκεδαναῖς peukedanaîs	πευκεδανοῖς peukedanoîs
Accusative		πευκεδανόν peukedanón	πευκεδανήν peukedanḗn	πευκεδανόν peukedanón		πευκεδανώ peukedanṓ	πευκεδανᾱ́ peukedanā́	πευκεδανώ peukedanṓ		πευκεδανούς peukedanoús	πευκεδανᾱ́ς peukedanā́s	πευκεδανᾰ́ peukedaná
Vocative		πευκεδανέ peukedané	πευκεδανή peukedanḗ	πευκεδανόν peukedanón		πευκεδανώ peukedanṓ	πευκεδανᾱ́ peukedanā́	πευκεδανώ peukedanṓ		πευκεδανοί peukedanoí	πευκεδαναί peukedanaí	πευκεδανᾰ́ peukedaná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πευκεδανῶς peukedanôs				πευκεδανότερος peukedanóteros				πευκεδανότᾰτος peukedanótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πευκέδανος (peukédanos)

Further reading

• “πευκεδανός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πευκεδανός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette