πευκέδανος

See also: πευκεδανός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peu̯.ké.da.nos/ → /peɸˈce.ða.nos/ → /pefˈce.ða.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peu̯.ké.da.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pewˈke.da.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peɸˈce.ða.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pefˈce.ða.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pefˈce.ða.nos/

Noun

πευκέδᾰνος • (peukédănos) f (genitive πευκεδᾰ́νου); second declension

1. Alternative form of πευκέδανον (peukédanon)

Declension

Second declension of ἡ πευκέδᾰνος; τῆς πευκεδᾰ́νου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πευκέδᾰνος hē peukédănos	τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedắnō	αἱ πευκέδᾰνοι hai peukédănoi
Genitive	τῆς πευκεδᾰ́νου tês peukedắnou	τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedắnoin	τῶν πευκεδᾰ́νων tôn peukedắnōn
Dative	τῇ πευκεδᾰ́νῳ têi peukedắnōi	τοῖν πευκεδᾰ́νοιν toîn peukedắnoin	ταῖς πευκεδᾰ́νοις taîs peukedắnois
Accusative	τὴν πευκέδᾰνον tḕn peukédănon	τὼ πευκεδᾰ́νω tṑ peukedắnō	τᾱ̀ς πευκεδᾰ́νους tā̀s peukedắnous
Vocative	πευκέδᾰνε peukédăne	πευκεδᾰ́νω peukedắnō	πευκέδᾰνοι peukédănoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πευκέδανος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press