περιορῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.o.rɔ̂ːn/ → /pe.ri.oˈron/ → /pe.ri.oˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.o.rɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/

Participle

περῐορῶν • (perĭorôn) m (feminine περῐορῶσᾰ, neuter περῐορῶν); first/second declension

1. present active participle of περιοράω (perioráō)

Declension

First and third declension of περῐορῶν; περῐορῶσᾰ; περῐορῶν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		περῐορῶν perĭorôn	περῐορῶσᾰ perĭorôsă	περῐορῶν perĭorôn		περῐορῶντε perĭorônte	περῐορώσᾱ perĭorṓsā	περῐορῶντε perĭorônte		περῐορῶντες perĭorôntes	περῐορῶσαι perĭorôsai	περῐορῶντᾰ perĭorôntă
Genitive		περῐορῶντος perĭorôntos	περῐορώσης perĭorṓsēs	περῐορῶντος perĭorôntos		περῐορώντοιν perĭorṓntoin	περῐορώσαιν perĭorṓsain	περῐορώντοιν perĭorṓntoin		περῐορώντων perĭorṓntōn	περῐορωσῶν perĭorōsôn	περῐορώντων perĭorṓntōn
Dative		περῐορῶντῐ perĭorôntĭ	περῐορώσῃ perĭorṓsēi	περῐορῶντῐ perĭorôntĭ		περῐορώντοιν perĭorṓntoin	περῐορώσαιν perĭorṓsain	περῐορώντοιν perĭorṓntoin		περῐορῶσῐ / περῐορῶσῐν perĭorôsĭ(n)	περῐορώσαις perĭorṓsais	περῐορῶσῐ / περῐορῶσῐν perĭorôsĭ(n)
Accusative		περῐορῶντᾰ perĭorôntă	περῐορῶσᾰν perĭorôsăn	περῐορῶν perĭorôn		περῐορῶντε perĭorônte	περῐορώσᾱ perĭorṓsā	περῐορῶντε perĭorônte		περῐορῶντᾰς perĭorôntăs	περῐορώσᾱς perĭorṓsās	περῐορῶντᾰ perĭorôntă
Vocative		περῐορῶν perĭorôn	περῐορῶσᾰ perĭorôsă	περῐορῶν perĭorôn		περῐορῶντε perĭorônte	περῐορώσᾱ perĭorṓsā	περῐορῶντε perĭorônte		περῐορῶντες perĭorôntes	περῐορῶσαι perĭorôsai	περῐορῶντᾰ perĭorôntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		περῐορώντως perĭorṓntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.