περιορῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.o.rɔ̂ːn/ → /pe.ri.oˈron/ → /pe.ri.oˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.o.rɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.oˈron/

Participle

περῐορῶν • (periorôn) m (feminine περῐορῶσᾰ, neuter περῐορῶν); first/second declension

1. present active participle of περιοράω (perioráō)

Declension

First and third declension of περῐορῶν; περῐορῶσᾰ; περῐορῶν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		περῐορῶν periorôn	περῐορῶσᾰ periorôsa	περῐορῶν periorôn		περῐορῶντε periorônte	περῐορώσᾱ periorṓsā	περῐορῶντε periorônte		περῐορῶντες periorôntes	περῐορῶσαι periorôsai	περῐορῶντᾰ periorônta
Genitive		περῐορῶντος periorôntos	περῐορώσης periorṓsēs	περῐορῶντος periorôntos		περῐορώντοιν periorṓntoin	περῐορώσαιν periorṓsain	περῐορώντοιν periorṓntoin		περῐορώντων periorṓntōn	περῐορωσῶν periorōsôn	περῐορώντων periorṓntōn
Dative		περῐορῶντῐ periorônti	περῐορώσῃ periorṓsēi	περῐορῶντῐ periorônti		περῐορώντοιν periorṓntoin	περῐορώσαιν periorṓsain	περῐορώντοιν periorṓntoin		περῐορῶσῐ / περῐορῶσῐν periorôsi(n)	περῐορώσαις periorṓsais	περῐορῶσῐ / περῐορῶσῐν periorôsi(n)
Accusative		περῐορῶντᾰ periorônta	περῐορῶσᾰν periorôsan	περῐορῶν periorôn		περῐορῶντε periorônte	περῐορώσᾱ periorṓsā	περῐορῶντε periorônte		περῐορῶντᾰς periorôntas	περῐορώσᾱς periorṓsās	περῐορῶντᾰ periorônta
Vocative		περῐορῶν periorôn	περῐορῶσᾰ periorôsa	περῐορῶν periorôn		περῐορῶντε periorônte	περῐορώσᾱ periorṓsā	περῐορῶντε periorônte		περῐορῶντες periorôntes	περῐορῶσαι periorôsai	περῐορῶντᾰ periorônta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		περῐορώντως periorṓntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.