περιιών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.i.ɔ̌ːn/ → /pe.ri.iˈon/ → /pe.ri.iˈon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.i.ɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/

Participle

περῐῐών • (periiṓn) m (feminine περῐῐοῦσᾰ, neuter περῐῐόν); first/third declension

1. present active participle of περίειμι (períeimi, “to go around”)

Declension

First and third declension of περῐῐών; περῐῐοῦσᾰ; περῐῐόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		περῐῐών periiṓn	περῐῐοῦσᾰ periioûsa	περῐῐόν periión		περῐῐόντε periiónte	περῐῐούσᾱ periioúsā	περῐῐόντε periiónte		περῐῐόντες periióntes	περῐῐοῦσαι periioûsai	περῐῐόντᾰ periiónta
Genitive		περῐῐόντος periióntos	περῐῐούσης periioúsēs	περῐῐόντος periióntos		περῐῐόντοιν periióntoin	περῐῐούσαιν periioúsain	περῐῐόντοιν periióntoin		περῐῐόντων periióntōn	περῐῐουσῶν periiousôn	περῐῐόντων periióntōn
Dative		περῐῐόντῐ periiónti	περῐῐούσῃ periioúsēi	περῐῐόντῐ periiónti		περῐῐόντοιν periióntoin	περῐῐούσαιν periioúsain	περῐῐόντοιν periióntoin		περῐῐοῦσῐ / περῐῐοῦσῐν periioûsi(n)	περῐῐούσαις periioúsais	περῐῐοῦσῐ / περῐῐοῦσῐν periioûsi(n)
Accusative		περῐῐόντᾰ periiónta	περῐῐοῦσᾰν periioûsan	περῐῐόν periión		περῐῐόντε periiónte	περῐῐούσᾱ periioúsā	περῐῐόντε periiónte		περῐῐόντᾰς periióntas	περῐῐούσᾱς periioúsās	περῐῐόντᾰ periiónta
Vocative		περῐῐών periiṓn	περῐῐοῦσᾰ periioûsa	περῐῐόν periión		περῐῐόντε periiónte	περῐῐούσᾱ periioúsā	περῐῐόντε periiónte		περῐῐόντες periióntes	περῐῐοῦσαι periioûsai	περῐῐόντᾰ periiónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		περῐῐόντως periióntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.