περίοικος

See also: Περίοικος

Ancient Greek

Etymology

περι- (peri-) +‎ οἶκος (oîkos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rí.oi̯.kos/ → /peˈri.y.kos/ → /peˈri.i.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rí.oi̯.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈri.y.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈri.y.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈri.y.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈri.i.kos/

Adjective

περίοικος • (períoikos) m or f (neuter περίοικον); second declension

1. neighboring

Declension

Second declension of περῐ́οικος; περῐ́οικον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		περῐ́οικος perĭ́oikos	περῐ́οικον perĭ́oikon		περῐοίκω perĭoíkō	περῐοίκω perĭoíkō		περῐ́οικοι perĭ́oikoi	περῐ́οικᾰ perĭ́oikă
Genitive		περῐοίκου perĭoíkou	περῐοίκου perĭoíkou		περῐοίκοιν perĭoíkoin	περῐοίκοιν perĭoíkoin		περῐοίκων perĭoíkōn	περῐοίκων perĭoíkōn
Dative		περῐοίκῳ perĭoíkōi	περῐοίκῳ perĭoíkōi		περῐοίκοιν perĭoíkoin	περῐοίκοιν perĭoíkoin		περῐοίκοις perĭoíkois	περῐοίκοις perĭoíkois
Accusative		περῐ́οικον perĭ́oikon	περῐ́οικον perĭ́oikon		περῐοίκω perĭoíkō	περῐοίκω perĭoíkō		περῐοίκους perĭoíkous	περῐ́οικᾰ perĭ́oikă
Vocative		περῐ́οικε perĭ́oike	περῐ́οικον perĭ́oikon		περῐοίκω perĭoíkō	περῐοίκω perĭoíkō		περῐ́οικοι perĭ́oikoi	περῐ́οικᾰ perĭ́oikă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		περῐοίκως perĭoíkōs			περῐοικότερος perĭoikóteros			περῐοικότᾰτος perĭoikótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

περίοικος • (períoikos) m (genitive περῐοίκου); second declension

1. (chiefly in the plural) neighbor

Declension

Second declension of ὁ περῐ́οικος; τοῦ περῐοίκου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ περῐ́οικος ho perĭ́oikos	τὼ περῐοίκω tṑ perĭoíkō	οἱ περῐ́οικοι hoi perĭ́oikoi
Genitive	τοῦ περῐοίκου toû perĭoíkou	τοῖν περῐοίκοιν toîn perĭoíkoin	τῶν περῐοίκων tôn perĭoíkōn
Dative	τῷ περῐοίκῳ tôi perĭoíkōi	τοῖν περῐοίκοιν toîn perĭoíkoin	τοῖς περῐοίκοις toîs perĭoíkois
Accusative	τὸν περῐ́οικον tòn perĭ́oikon	τὼ περῐοίκω tṑ perĭoíkō	τοὺς περῐοίκους toùs perĭoíkous
Vocative	περῐ́οικε perĭ́oike	περῐοίκω perĭoíkō	περῐ́οικοι perĭ́oikoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: περίοικος (períoikos)
• → Late Latin: perioecus
  • → English: perioecus

Further reading

• περίοικος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “περίοικος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4040 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek περίοικος (períoikos).

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈri.i.kos/

Noun

περίοικος • (períoikos) m (plural περίοικοι)

1. neighbour (UK), neighbor (US)
2. (obsolete) perioecus

Declension

Declension of περίοικος

	singular	plural
nominative	περίοικος (períoikos)	περίοικοι (períoikoi)
genitive	περιοίκου (perioíkou)	περιοίκων (perioíkon)
accusative	περίοικο (períoiko)	περιοίκους (perioíkous)
vocative	περίοικε (períoike)	περίοικοι (períoikoi)

Synonyms

• γείτονας m (geítonas)
• γειτόνισσα f (geitónissa)

Related terms

• Περίοικος m (Períoikos, “non-citizen inhabitant of ancient Laconia”)