πεπεισμέναιν

See also: πεπεισμέναις and πεπεισμένας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.peːz.mé.nai̯n/ → /pe.pizˈme.nɛn/ → /pe.pizˈme.nen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.nai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.nɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.nen/

Participle

πεπεισμέναιν • (pepeisménain)

1. genitive/dative dual feminine of πεπεισμένος (pepeisménos)