πασχητιάω

Ancient Greek

Etymology

From πάσχω (páskhō) +‎ -άω (-áō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pas.kʰɛː.ti.á.ɔː/ → /pas.çi.tiˈa.o/ → /pas.çi.tiˈa.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pas.kʰɛː.ti.á.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pas.kʰe̝.tiˈa.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pas.çi.tiˈa.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pas.çi.tiˈa.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pas.çi.tiˈa.o/

Verb

πασχητιάω • (paskhētiáō)

1. to feel lust, be lustful (especially unnatural lust)

Conjugation

   Present: πασχητιᾰ́ω, πασχητιᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πασχητιᾰ́ω	πασχητιᾰ́εις	πασχητιᾰ́ει	πασχητιᾰ́ετον	πασχητιᾰ́ετον	πασχητιᾰ́ομεν	πασχητιᾰ́ετε	πασχητιᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	πασχητιᾰ́ω	πασχητιᾰ́ῃς	πασχητιᾰ́ῃ	πασχητιᾰ́ητον	πασχητιᾰ́ητον	πασχητιᾰ́ωμεν	πασχητιᾰ́ητε	πασχητιᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	πασχητιᾰ́οιμῐ	πασχητιᾰ́οις	πασχητιᾰ́οι	πασχητιᾰ́οιτον	πασχητιᾰοίτην	πασχητιᾰ́οιμεν	πασχητιᾰ́οιτε	πασχητιᾰ́οιεν
	imperative		πασχητίᾰε	πασχητιᾰέτω	πασχητιᾰ́ετον	πασχητιᾰέτων		πασχητιᾰ́ετε	πασχητιᾰόντων
middle/ passive	indicative	πασχητιᾰ́ομαι	πασχητιᾰ́ῃ, πασχητιᾰ́ει	πασχητιᾰ́εται	πασχητιᾰ́εσθον	πασχητιᾰ́εσθον	πασχητιᾰόμεθᾰ	πασχητιᾰ́εσθε	πασχητιᾰ́ονται
	subjunctive	πασχητιᾰ́ωμαι	πασχητιᾰ́ῃ	πασχητιᾰ́ηται	πασχητιᾰ́ησθον	πασχητιᾰ́ησθον	πασχητιᾰώμεθᾰ	πασχητιᾰ́ησθε	πασχητιᾰ́ωνται
	optative	πασχητιᾰοίμην	πασχητιᾰ́οιο	πασχητιᾰ́οιτο	πασχητιᾰ́οισθον	πασχητιᾰοίσθην	πασχητιᾰοίμεθᾰ	πασχητιᾰ́οισθε	πασχητιᾰ́οιντο
	imperative		πασχητιᾰ́ου	πασχητιᾰέσθω	πασχητιᾰ́εσθον	πασχητιᾰέσθων		πασχητιᾰ́εσθε	πασχητιᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πασχητιᾰ́ειν				πασχητιᾰ́εσθαι
participle	m	πασχητιᾰ́ων				πασχητιᾰόμενος
	f	πασχητιᾰ́ουσᾰ				πασχητιᾰομένη
	n	πασχητιᾰ́ον				πασχητιᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πασχητιῶ, πασχητιῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πασχητιῶ	πασχητιᾷς	πασχητιᾷ	πασχητιᾶτον	πασχητιᾶτον	πασχητιῶμεν	πασχητιᾶτε	πασχητιῶσῐ(ν)
	subjunctive	πασχητιῶ	πασχητιᾷς	πασχητιᾷ	πασχητιᾶτον	πασχητιᾶτον	πασχητιῶμεν	πασχητιᾶτε	πασχητιῶσῐ(ν)
	optative	πασχητιῴην, πασχητιῷμῐ	πασχητιῴης, πασχητιῷς	πασχητιῴη, πασχητιῷ	πασχητιῷτον, πασχητιῴητον	πασχητιῴτην, πασχητιῳήτην	πασχητιῷμεν, πασχητιῴημεν	πασχητιῷτε, πασχητιῴητε	πασχητιῷεν, πασχητιῴησᾰν
	imperative		πασχητίᾱ	πασχητιᾱ́τω	πασχητιᾶτον	πασχητιᾱ́των		πασχητιᾶτε	πασχητιώντων
middle/ passive	indicative	πασχητιῶμαι	πασχητιᾷ	πασχητιᾶται	πασχητιᾶσθον	πασχητιᾶσθον	πασχητιώμεθᾰ	πασχητιᾶσθε	πασχητιῶνται
	subjunctive	πασχητιῶμαι	πασχητιᾷ	πασχητιᾶται	πασχητιᾶσθον	πασχητιᾶσθον	πασχητιώμεθᾰ	πασχητιᾶσθε	πασχητιῶνται
	optative	πασχητιῴμην	πασχητιῷο	πασχητιῷτο	πασχητιῷσθον	πασχητιῴσθην	πασχητιῴμεθᾰ	πασχητιῷσθε	πασχητιῷντο
	imperative		πασχητιῶ	πασχητιᾱ́σθω	πασχητιᾶσθον	πασχητιᾱ́σθων		πασχητιᾶσθε	πασχητιᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πασχητιᾶν				πασχητιᾶσθαι
participle	m	πασχητιῶν				πασχητιώμενος
	f	πασχητιῶσᾰ				πασχητιωμένη
	n	πασχητιῶν				πασχητιώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπασχητίᾰον, ἐπασχητιᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπασχητίᾰον	ἐπασχητίᾰες	ἐπασχητίᾰε(ν)	ἐπασχητιᾰ́ετον	ἐπασχητιᾰέτην	ἐπασχητιᾰ́ομεν	ἐπασχητιᾰ́ετε	ἐπασχητίᾰον
middle/ passive	indicative	ἐπασχητιᾰόμην	ἐπασχητιᾰ́ου	ἐπασχητιᾰ́ετο	ἐπασχητιᾰ́εσθον	ἐπασχητιᾰέσθην	ἐπασχητιᾰόμεθᾰ	ἐπασχητιᾰ́εσθε	ἐπασχητιᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπασχητίων, ἐπασχητιώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπασχητίων	ἐπασχητίᾱς	ἐπασχητίᾱ	ἐπασχητιᾶτον	ἐπασχητιᾱ́την	ἐπασχητιῶμεν	ἐπασχητιᾶτε	ἐπασχητίων
middle/ passive	indicative	ἐπασχητιώμην	ἐπασχητιῶ	ἐπασχητιᾶτο	ἐπασχητιᾶσθον	ἐπασχητιᾱ́σθην	ἐπασχητιώμεθᾰ	ἐπασχητιᾶσθε	ἐπασχητιῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• πᾰ́θη (pắthē)
• πάθησις (páthēsis)
• πᾰθητός (păthētós)
• πᾰθητικός (păthētikós)
• πᾰ́θημα (pắthēma)
• πᾰθηματικός (păthēmatikós)
• πᾰ́θος (pắthos)
• πᾰθικός (păthikós)
• πένθος (pénthos)

References

• “πασχητιάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πασχητιάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πασχητιάω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011