παρεγένετο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.re.ɡé.ne.to/ → /pa.reˈʝe.ne.to/ → /pa.reˈʝe.ne.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.re.ɡé.ne.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.reˈɡe.ne.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.reˈʝe.ne.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.reˈʝe.ne.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.reˈʝe.ne.to/

Verb

πᾰρεγένετο • (paregéneto)

1. third-person singular aorist middle indicative of παραγίγνομαι (paragígnomai)