παρακοιμάμαι

Greek

Alternative forms

• παρακοιμούμαι (parakoimoúmai)

Etymology

παρα- (para-, “expressing excessive”) +‎ κοιμάμαι (koimámai, “sleep”). Of different sense are the Mediaeval παρακοιμοῦμαι (parakoimoûmai, “sleep too little”) and the Hellenistic παρακοιμῶμαι (parakoimômai, “lie or keep watch beside”), contracted form of παρακοιμάομαι (parakoimáomai), whose participle παρακοιμώμενος (parakoimṓmenos) was in use as an official's title in the Byzantine Empire.

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾa.ciˈma.me/
• Hyphenation: πα‧ρα‧κοι‧μά‧μαι

Verb

παρακοιμάμαι • (parakoimámai) / παρακοιμούμαι deponent (past παρακοιμήθηκα)

1. (intransitive) to oversleep (to sleep for longer than planned)

   Ο Πέτρος παρακοιμήθηκε και έχασε την πτήση του.

   O Pétros parakoimíthike kai échase tin ptísi tou.

   Peter overslept and missed his flight.

2. (intransitive) to sleep in (to sleep for longer than necessary)

   Παρακοιμήθηκες! Μεσημέριασε πια!

   Parakoimíthikes! Mesimériase pia!

   You slept in! It's already past noon!

Conjugation

παρακοιμάμαι / παρακοιμούμαι

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	παρακοιμάμαι - παρακοιμούμαι	παρακοιμηθώ
2 sg	παρακοιμάσαι	παρακοιμηθείς
3 sg	παρακοιμάται	παρακοιμηθεί
1 pl	παρακοιμόμαστε - παρακοιμούμαστε	παρακοιμηθούμε
2 pl	παρακοιμάστε, παρακοιμόσαστε	παρακοιμηθείτε
3 pl	παρακοιμούνται, παρακοιμόνται	παρακοιμηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	παρακοιμόμουν(α)	παρακοιμήθηκα
2 sg	παρακοιμόσουν(α)	παρακοιμήθηκες
3 sg	παρακοιμόταν(ε)	παρακοιμήθηκε
1 pl	παρακοιμόμασταν, (‑όμαστε) - παρακοιμούμασταν	παρακοιμηθήκαμε
2 pl	παρακοιμόσασταν, (‑όσαστε)	παρακοιμηθήκατε
3 pl	παρακοιμόνταν(ε), παρακοιμόντουσαν - παρακοιμούνταν	παρακοιμήθηκαν, παρακοιμηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα παρακοιμάμαι - θα παρακοιμούμαι ➤	θα παρακοιμηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παρακοιμάσαι, …	θα παρακοιμηθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παρακοιμηθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παρακοιμηθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παρακοιμηθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	παρακοιμήσου
2 pl	παρακοιμάστε	παρακοιμηθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	—
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	παρακοιμηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• παρακοιμώμενος m (parakoimómenos, “Byantine official's title, literally: who sleeps by (the emperor)”)