παραγιγνόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.ɡi.ɡnó.me.nos/ → /pa.ra.ʝiˈɣno.me.nos/ → /pa.ra.ʝiˈɣno.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.ɡi.ɡnó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.ɡiˈɡno.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ʝiˈɣno.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ʝiˈɣno.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ʝiˈɣno.me.nos/

Participle

πᾰρᾰγιγνόμενος • (paragignómenos) m (feminine πᾰρᾰγιγνομένη, neuter πᾰρᾰγιγνόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of παραγίγνομαι (paragígnomai)

Declension

First and second declension of πᾰρᾰγῐγνόμενος; πᾰρᾰγῐγνομένη; πᾰρᾰγῐγνόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρᾰγῐγνόμενος paragignómenos	πᾰρᾰγῐγνομένη paragignoménē	πᾰρᾰγῐγνόμενον paragignómenon		πᾰρᾰγῐγνομένω paragignoménō	πᾰρᾰγῐγνομένᾱ paragignoménā	πᾰρᾰγῐγνομένω paragignoménō		πᾰρᾰγῐγνόμενοι paragignómenoi	πᾰρᾰγῐγνόμεναι paragignómenai	πᾰρᾰγῐγνόμενᾰ paragignómena
Genitive		πᾰρᾰγῐγνομένου paragignoménou	πᾰρᾰγῐγνομένης paragignoménēs	πᾰρᾰγῐγνομένου paragignoménou		πᾰρᾰγῐγνομένοιν paragignoménoin	πᾰρᾰγῐγνομέναιν paragignoménain	πᾰρᾰγῐγνομένοιν paragignoménoin		πᾰρᾰγῐγνομένων paragignoménōn	πᾰρᾰγῐγνομένων paragignoménōn	πᾰρᾰγῐγνομένων paragignoménōn
Dative		πᾰρᾰγῐγνομένῳ paragignoménōi	πᾰρᾰγῐγνομένῃ paragignoménēi	πᾰρᾰγῐγνομένῳ paragignoménōi		πᾰρᾰγῐγνομένοιν paragignoménoin	πᾰρᾰγῐγνομέναιν paragignoménain	πᾰρᾰγῐγνομένοιν paragignoménoin		πᾰρᾰγῐγνομένοις paragignoménois	πᾰρᾰγῐγνομέναις paragignoménais	πᾰρᾰγῐγνομένοις paragignoménois
Accusative		πᾰρᾰγῐγνόμενον paragignómenon	πᾰρᾰγῐγνομένην paragignoménēn	πᾰρᾰγῐγνόμενον paragignómenon		πᾰρᾰγῐγνομένω paragignoménō	πᾰρᾰγῐγνομένᾱ paragignoménā	πᾰρᾰγῐγνομένω paragignoménō		πᾰρᾰγῐγνομένους paragignoménous	πᾰρᾰγῐγνομένᾱς paragignoménās	πᾰρᾰγῐγνόμενᾰ paragignómena
Vocative		πᾰρᾰγῐγνόμενε paragignómene	πᾰρᾰγῐγνομένη paragignoménē	πᾰρᾰγῐγνόμενον paragignómenon		πᾰρᾰγῐγνομένω paragignoménō	πᾰρᾰγῐγνομένᾱ paragignoménā	πᾰρᾰγῐγνομένω paragignoménō		πᾰρᾰγῐγνόμενοι paragignómenoi	πᾰρᾰγῐγνόμεναι paragignómenai	πᾰρᾰγῐγνόμενᾰ paragignómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρᾰγῐγνομένως paragignoménōs				πᾰρᾰγῐγνομενώτερος paragignomenṓteros				πᾰρᾰγῐγνομενώτᾰτος paragignomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.