παρέχων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ré.kʰɔːn/ → /paˈre.xon/ → /paˈre.xon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ré.kʰɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈre.kʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈre.xon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈre.xon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈre.xon/

Participle

πᾰρέχων • (parékhōn) m (feminine πᾰρέχουσᾰ, neuter πᾰρέχον); first/third declension

1. present active participle of παρέχω (parékhō)

Declension

First and third declension of πᾰρέχων; πᾰρέχουσᾰ; πᾰρέχον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρέχων parékhōn	πᾰρέχουσᾰ parékhousa	πᾰρέχον parékhon		πᾰρέχοντε parékhonte	πᾰρεχούσᾱ parekhoúsā	πᾰρέχοντε parékhonte		πᾰρέχοντες parékhontes	πᾰρέχουσαι parékhousai	πᾰρέχοντᾰ parékhonta
Genitive		πᾰρέχοντος parékhontos	πᾰρεχούσης parekhoúsēs	πᾰρέχοντος parékhontos		πᾰρεχόντοιν parekhóntoin	πᾰρεχούσαιν parekhoúsain	πᾰρεχόντοιν parekhóntoin		πᾰρεχόντων parekhóntōn	πᾰρεχουσῶν parekhousôn	πᾰρεχόντων parekhóntōn
Dative		πᾰρέχοντῐ parékhonti	πᾰρεχούσῃ parekhoúsēi	πᾰρέχοντῐ parékhonti		πᾰρεχόντοιν parekhóntoin	πᾰρεχούσαιν parekhoúsain	πᾰρεχόντοιν parekhóntoin		πᾰρέχουσῐ / πᾰρέχουσῐν parékhousi(n)	πᾰρεχούσαις parekhoúsais	πᾰρέχουσῐ / πᾰρέχουσῐν parékhousi(n)
Accusative		πᾰρέχοντᾰ parékhonta	πᾰρέχουσᾰν parékhousan	πᾰρέχον parékhon		πᾰρέχοντε parékhonte	πᾰρεχούσᾱ parekhoúsā	πᾰρέχοντε parékhonte		πᾰρέχοντᾰς parékhontas	πᾰρεχούσᾱς parekhoúsās	πᾰρέχοντᾰ parékhonta
Vocative		πᾰρέχων parékhōn	πᾰρέχουσᾰ parékhousa	πᾰρέχον parékhon		πᾰρέχοντε parékhonte	πᾰρεχούσᾱ parekhoúsā	πᾰρέχοντε parékhonte		πᾰρέχοντες parékhontes	πᾰρέχουσαι parékhousai	πᾰρέχοντᾰ parékhonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρεχόντως parekhóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.