παλληκάρι

Pontic Greek

Alternative forms

• παλληκάριν (pallikárin) — Kerasounta, Oinoe, Tripolis
• παλληκάρ' (pallikár') — Kotyora, Santa, Sourmena, Trapezounta, Chaldia
• παλλήκαρον (pallíkaron) — Trapezounta

Etymology

Inherited from Byzantine Greek παλλικάριν (pallikárin), from Ancient Greek πάλλαξ (pállax). Cognate with Greek παλικάρι (palikári).

Noun

παλληκάρι (pallikári) n (Amisos, Oinoe, Sinope)

1. boy, young man, lad
2. brave man

Derived terms

• παλληκαρεύκουμαι (pallikaréfkoumai)
• παλληκάρης (pallikáris)
• παλληκαρία (pallikaría)
• παλληκαρίτζα (pallikarítza)
• παλληκαρόπον (pallikarópon)
• παλλήκαρος (pallíkaros)
• παλληκαρότα̤ (pallikarótä)
• παλληκαρωσύνα̤ (pallikarosýnä)
• ψευτοπαλληκαρία (pseftopallikaría)

 

Descendants

• → Laz: პალიკარი (p̌aliǩari), პალიკაი (p̌aliǩai), პალიკაჲი (p̌aliǩayi) — alternative spellings

References

• Papadópoulos, Ánthimos (1961) “παλληκάρι”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), volume II, Athens: Myrtidis