πίθου

See also: πιθοῦ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pí.tʰuː/ → /ˈpi.θu/ → /ˈpi.θu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pí.tʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.tʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.θu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.θu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.θu/

Noun

πῐ́θου • (píthou) m

1. genitive singular of πῐ́θος (píthos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpiθu/
• Hyphenation: πί‧θου

Noun

πίθου • (píthou) m

1. Genitive singular form of πίθος (píthos).