οἰκοφθορέω

Ancient Greek

Etymology

From οἶκος (oîkos, “home, dwelling”) +‎ φθείρω (phtheírō, “destroy, ruin”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /oi̯.kopʰ.tʰo.ré.ɔː/ → /y.koɸ.θoˈre.o/ → /i.kof.θoˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.kopʰ.tʰo.ré.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /y.kopʰ.tʰoˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.koɸ.θoˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.kof.θoˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.kof.θoˈre.o/

Verb

οἰκοφθορέω • (oikophthoréō)

1. to squander one's substance, lose one's fortune, be ruined

Conjugation

   Present: οικοφθορέω, οικοφθορέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οικοφθορέω	οικοφθορέεις	οικοφθορέει	οικοφθορέετον	οικοφθορέετον	οικοφθορέομεν	οικοφθορέετε	οικοφθορέουσῐ(ν)
	subjunctive	οικοφθορέω	οικοφθορέῃς	οικοφθορέῃ	οικοφθορέητον	οικοφθορέητον	οικοφθορέωμεν	οικοφθορέητε	οικοφθορέωσῐ(ν)
	optative	οικοφθορέοιμῐ	οικοφθορέοις	οικοφθορέοι	οικοφθορέοιτον	οικοφθορεοίτην	οικοφθορέοιμεν	οικοφθορέοιτε	οικοφθορέοιεν
	imperative		οικοφθόρεε	οικοφθορεέτω	οικοφθορέετον	οικοφθορεέτων		οικοφθορέετε	οικοφθορεόντων
middle/ passive	indicative	οικοφθορέομαι	οικοφθορέῃ, οικοφθορέει	οικοφθορέεται	οικοφθορέεσθον	οικοφθορέεσθον	οικοφθορεόμεθᾰ	οικοφθορέεσθε	οικοφθορέονται
	subjunctive	οικοφθορέωμαι	οικοφθορέῃ	οικοφθορέηται	οικοφθορέησθον	οικοφθορέησθον	οικοφθορεώμεθᾰ	οικοφθορέησθε	οικοφθορέωνται
	optative	οικοφθορεοίμην	οικοφθορέοιο	οικοφθορέοιτο	οικοφθορέοισθον	οικοφθορεοίσθην	οικοφθορεοίμεθᾰ	οικοφθορέοισθε	οικοφθορέοιντο
	imperative		οικοφθορέου	οικοφθορεέσθω	οικοφθορέεσθον	οικοφθορεέσθων		οικοφθορέεσθε	οικοφθορεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		οικοφθορέειν				οικοφθορέεσθαι
participle	m	οικοφθορέων				οικοφθορεόμενος
	f	οικοφθορέουσᾰ				οικοφθορεομένη
	n	οικοφθορέον				οικοφθορεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: οικοφθορῶ, οικοφθοροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οικοφθορῶ	οικοφθορεῖς	οικοφθορεῖ	οικοφθορεῖτον	οικοφθορεῖτον	οικοφθοροῦμεν	οικοφθορεῖτε	οικοφθοροῦσῐ(ν)
	subjunctive	οικοφθορῶ	οικοφθορῇς	οικοφθορῇ	οικοφθορῆτον	οικοφθορῆτον	οικοφθορῶμεν	οικοφθορῆτε	οικοφθορῶσῐ(ν)
	optative	οικοφθοροίην, οικοφθοροῖμῐ	οικοφθοροίης, οικοφθοροῖς	οικοφθοροίη, οικοφθοροῖ	οικοφθοροῖτον, οικοφθοροίητον	οικοφθοροίτην, οικοφθοροιήτην	οικοφθοροῖμεν, οικοφθοροίημεν	οικοφθοροῖτε, οικοφθοροίητε	οικοφθοροῖεν, οικοφθοροίησᾰν
	imperative		οικοφθόρει	οικοφθορείτω	οικοφθορεῖτον	οικοφθορείτων		οικοφθορεῖτε	οικοφθορούντων
middle/ passive	indicative	οικοφθοροῦμαι	οικοφθορεῖ, οικοφθορῇ	οικοφθορεῖται	οικοφθορεῖσθον	οικοφθορεῖσθον	οικοφθορούμεθᾰ	οικοφθορεῖσθε	οικοφθοροῦνται
	subjunctive	οικοφθορῶμαι	οικοφθορῇ	οικοφθορῆται	οικοφθορῆσθον	οικοφθορῆσθον	οικοφθορώμεθᾰ	οικοφθορῆσθε	οικοφθορῶνται
	optative	οικοφθοροίμην	οικοφθοροῖο	οικοφθοροῖτο	οικοφθοροῖσθον	οικοφθοροίσθην	οικοφθοροίμεθᾰ	οικοφθοροῖσθε	οικοφθοροῖντο
	imperative		οικοφθοροῦ	οικοφθορείσθω	οικοφθορεῖσθον	οικοφθορείσθων		οικοφθορεῖσθε	οικοφθορείσθων
		active				middle/passive
infinitive		οικοφθορεῖν				οικοφθορεῖσθαι
participle	m	οικοφθορῶν				οικοφθορούμενος
	f	οικοφθοροῦσᾰ				οικοφθορουμένη
	n	οικοφθοροῦν				οικοφθορούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾠκοφθόρεον, ᾠκοφθορεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκοφθόρεον	ᾠκοφθόρεες	ᾠκοφθόρεε(ν)	ᾠκοφθορέετον	ᾠκοφθορεέτην	ᾠκοφθορέομεν	ᾠκοφθορέετε	ᾠκοφθόρεον
middle/ passive	indicative	ᾠκοφθορεόμην	ᾠκοφθορέου	ᾠκοφθορέετο	ᾠκοφθορέεσθον	ᾠκοφθορεέσθην	ᾠκοφθορεόμεθᾰ	ᾠκοφθορέεσθε	ᾠκοφθορέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾠκοφθόρουν, ᾠκοφθορούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκοφθόρουν	ᾠκοφθόρεις	ᾠκοφθόρει	ᾠκοφθορεῖτον	ᾠκοφθορείτην	ᾠκοφθοροῦμεν	ᾠκοφθορεῖτε	ᾠκοφθόρουν
middle/ passive	indicative	ᾠκοφθορούμην	ᾠκοφθοροῦ	ᾠκοφθορεῖτο	ᾠκοφθορεῖσθον	ᾠκοφθορείσθην	ᾠκοφθορούμεθᾰ	ᾠκοφθορεῖσθε	ᾠκοφθοροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: οικοφθορήσω, οικοφθορήσομαι, οικοφθορηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οικοφθορήσω	οικοφθορήσεις	οικοφθορήσει	οικοφθορήσετον	οικοφθορήσετον	οικοφθορήσομεν	οικοφθορήσετε	οικοφθορήσουσῐ(ν)
	optative	οικοφθορήσοιμῐ	οικοφθορήσοις	οικοφθορήσοι	οικοφθορήσοιτον	οικοφθορησοίτην	οικοφθορήσοιμεν	οικοφθορήσοιτε	οικοφθορήσοιεν
middle	indicative	οικοφθορήσομαι	οικοφθορήσῃ, οικοφθορήσει	οικοφθορήσεται	οικοφθορήσεσθον	οικοφθορήσεσθον	οικοφθορησόμεθᾰ	οικοφθορήσεσθε	οικοφθορήσονται
	optative	οικοφθορησοίμην	οικοφθορήσοιο	οικοφθορήσοιτο	οικοφθορήσοισθον	οικοφθορησοίσθην	οικοφθορησοίμεθᾰ	οικοφθορήσοισθε	οικοφθορήσοιντο
passive	indicative	οικοφθορηθήσομαι	οικοφθορηθήσῃ	οικοφθορηθήσεται	οικοφθορηθήσεσθον	οικοφθορηθήσεσθον	οικοφθορηθησόμεθᾰ	οικοφθορηθήσεσθε	οικοφθορηθήσονται
	optative	οικοφθορηθησοίμην	οικοφθορηθήσοιο	οικοφθορηθήσοιτο	οικοφθορηθήσοισθον	οικοφθορηθησοίσθην	οικοφθορηθησοίμεθᾰ	οικοφθορηθήσοισθε	οικοφθορηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		οικοφθορήσειν			οικοφθορήσεσθαι		οικοφθορηθήσεσθαι
participle	m	οικοφθορήσων			οικοφθορησόμενος		οικοφθορηθησόμενος
	f	οικοφθορήσουσᾰ			οικοφθορησομένη		οικοφθορηθησομένη
	n	οικοφθορῆσον			οικοφθορησόμενον		οικοφθορηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾠκοφθόρησᾰ, ᾠκοφθορησᾰ́μην, ᾠκοφθορήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκοφθόρησᾰ	ᾠκοφθόρησᾰς	ᾠκοφθόρησε(ν)	ᾠκοφθορήσᾰτον	ᾠκοφθορησᾰ́την	ᾠκοφθορήσᾰμεν	ᾠκοφθορήσᾰτε	ᾠκοφθόρησᾰν
	subjunctive	οικοφθορήσω	οικοφθορήσῃς	οικοφθορήσῃ	οικοφθορήσητον	οικοφθορήσητον	οικοφθορήσωμεν	οικοφθορήσητε	οικοφθορήσωσῐ(ν)
	optative	οικοφθορήσαιμῐ	οικοφθορήσειᾰς, οικοφθορήσαις	οικοφθορήσειε(ν), οικοφθορήσαι	οικοφθορήσαιτον	οικοφθορησαίτην	οικοφθορήσαιμεν	οικοφθορήσαιτε	οικοφθορήσειᾰν, οικοφθορήσαιεν
	imperative		οικοφθόρησον	οικοφθορησᾰ́τω	οικοφθορήσᾰτον	οικοφθορησᾰ́των		οικοφθορήσᾰτε	οικοφθορησᾰ́ντων
middle	indicative	ᾠκοφθορησᾰ́μην	ᾠκοφθορήσω	ᾠκοφθορήσᾰτο	ᾠκοφθορήσᾰσθον	ᾠκοφθορησᾰ́σθην	ᾠκοφθορησᾰ́μεθᾰ	ᾠκοφθορήσᾰσθε	ᾠκοφθορήσᾰντο
	subjunctive	οικοφθορήσωμαι	οικοφθορήσῃ	οικοφθορήσηται	οικοφθορήσησθον	οικοφθορήσησθον	οικοφθορησώμεθᾰ	οικοφθορήσησθε	οικοφθορήσωνται
	optative	οικοφθορησαίμην	οικοφθορήσαιο	οικοφθορήσαιτο	οικοφθορήσαισθον	οικοφθορησαίσθην	οικοφθορησαίμεθᾰ	οικοφθορήσαισθε	οικοφθορήσαιντο
	imperative		οικοφθόρησαι	οικοφθορησᾰ́σθω	οικοφθορήσᾰσθον	οικοφθορησᾰ́σθων		οικοφθορήσᾰσθε	οικοφθορησᾰ́σθων
passive	indicative	ᾠκοφθορήθην	ᾠκοφθορήθης	ᾠκοφθορήθη	ᾠκοφθορήθητον	ᾠκοφθορηθήτην	ᾠκοφθορήθημεν	ᾠκοφθορήθητε	ᾠκοφθορήθησᾰν
	subjunctive	οικοφθορηθῶ	οικοφθορηθῇς	οικοφθορηθῇ	οικοφθορηθῆτον	οικοφθορηθῆτον	οικοφθορηθῶμεν	οικοφθορηθῆτε	οικοφθορηθῶσῐ(ν)
	optative	οικοφθορηθείην	οικοφθορηθείης	οικοφθορηθείη	οικοφθορηθεῖτον, οικοφθορηθείητον	οικοφθορηθείτην, οικοφθορηθειήτην	οικοφθορηθεῖμεν, οικοφθορηθείημεν	οικοφθορηθεῖτε, οικοφθορηθείητε	οικοφθορηθεῖεν, οικοφθορηθείησᾰν
	imperative		οικοφθορήθητῐ	οικοφθορηθήτω	οικοφθορήθητον	οικοφθορηθήτων		οικοφθορήθητε	οικοφθορηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		οικοφθορῆσαι			οικοφθορήσᾰσθαι		οικοφθορηθῆναι
participle	m	οικοφθορήσᾱς			οικοφθορησᾰ́μενος		οικοφθορηθείς
	f	οικοφθορήσᾱσᾰ			οικοφθορησᾰμένη		οικοφθορηθεῖσᾰ
	n	οικοφθορῆσᾰν			οικοφθορησᾰ́μενον		οικοφθορηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾠκοφθόρηκᾰ, ᾠκοφθόρημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκοφθόρηκᾰ	ᾠκοφθόρηκᾰς	ᾠκοφθόρηκε(ν)	ᾠκοφθορήκᾰτον	ᾠκοφθορήκᾰτον	ᾠκοφθορήκᾰμεν	ᾠκοφθορήκᾰτε	ᾠκοφθορήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾠκοφθορήκω	ᾠκοφθορήκῃς	ᾠκοφθορήκῃ	ᾠκοφθορήκητον	ᾠκοφθορήκητον	ᾠκοφθορήκωμεν	ᾠκοφθορήκητε	ᾠκοφθορήκωσῐ(ν)
	optative	ᾠκοφθορήκοιμῐ, ᾠκοφθορηκοίην	ᾠκοφθορήκοις, ᾠκοφθορηκοίης	ᾠκοφθορήκοι, ᾠκοφθορηκοίη	ᾠκοφθορήκοιτον	ᾠκοφθορηκοίτην	ᾠκοφθορήκοιμεν	ᾠκοφθορήκοιτε	ᾠκοφθορήκοιεν
	imperative		ᾠκοφθόρηκε	ᾠκοφθορηκέτω	ᾠκοφθορήκετον	ᾠκοφθορηκέτων		ᾠκοφθορήκετε	ᾠκοφθορηκόντων
middle/ passive	indicative	ᾠκοφθόρημαι	ᾠκοφθόρησαι	ᾠκοφθόρηται	ᾠκοφθόρησθον	ᾠκοφθόρησθον	ᾠκοφθορήμεθᾰ	ᾠκοφθόρησθε	ᾠκοφθόρηνται
	subjunctive	ᾠκοφθορημένος ὦ	ᾠκοφθορημένος ᾖς	ᾠκοφθορημένος ᾖ	ᾠκοφθορημένω ἦτον	ᾠκοφθορημένω ἦτον	ᾠκοφθορημένοι ὦμεν	ᾠκοφθορημένοι ἦτε	ᾠκοφθορημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾠκοφθορημένος εἴην	ᾠκοφθορημένος εἴης	ᾠκοφθορημένος εἴη	ᾠκοφθορημένω εἴητον/εἶτον	ᾠκοφθορημένω εἰήτην/εἴτην	ᾠκοφθορημένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾠκοφθορημένοι εἴητε/εἶτε	ᾠκοφθορημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾠκοφθόρησο	ᾠκοφθορήσθω	ᾠκοφθόρησθον	ᾠκοφθορήσθων		ᾠκοφθόρησθε	ᾠκοφθορήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾠκοφθορηκέναι				ᾠκοφθορῆσθαι
participle	m	ᾠκοφθορηκώς				ᾠκοφθορημένος
	f	ᾠκοφθορηκυῖᾰ				ᾠκοφθορημένη
	n	ᾠκοφθορηκός				ᾠκοφθορημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾠκοφθορήκειν, ᾠκοφθορήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκοφθορήκειν, ᾠκοφθορήκη	ᾠκοφθορήκεις, ᾠκοφθορήκης	ᾠκοφθορήκει(ν)	ᾠκοφθορήκετον	ᾠκοφθορηκέτην	ᾠκοφθορήκεμεν	ᾠκοφθορήκετε	ᾠκοφθορήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾠκοφθορήμην	ᾠκοφθόρησο	ᾠκοφθόρητο	ᾠκοφθόρησθον	ᾠκοφθορήσθην	ᾠκοφθορήμεθᾰ	ᾠκοφθόρησθε	ᾠκοφθόρηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• κατοικοφθορέω (katoikophthoréō)

 

Further reading

• “οἰκοφθορέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press