κατοικοφθορέω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “intensifying prefix”) +‎ οἰκοφθορέω (oikophthoréō, “be ruined”) οἰκοφθορέω

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kopʰ.tʰo.ré.ɔː/ → /ka.ty.koɸ.θoˈre.o/ → /ka.ti.kof.θoˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kopʰ.tʰo.ré.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.kopʰ.tʰoˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.koɸ.θoˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.kof.θoˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.kof.θoˈre.o/

Verb

κᾰτοικοφθορέω • (kătoikophthoréō)

1. to ruin utterly

Conjugation

   Present: κᾰτοικοφθορέω, κᾰτοικοφθορέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτοικοφθορέω	κᾰτοικοφθορέεις	κᾰτοικοφθορέει	κᾰτοικοφθορέετον	κᾰτοικοφθορέετον	κᾰτοικοφθορέομεν	κᾰτοικοφθορέετε	κᾰτοικοφθορέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτοικοφθορέω	κᾰτοικοφθορέῃς	κᾰτοικοφθορέῃ	κᾰτοικοφθορέητον	κᾰτοικοφθορέητον	κᾰτοικοφθορέωμεν	κᾰτοικοφθορέητε	κᾰτοικοφθορέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοφθορέοιμῐ	κᾰτοικοφθορέοις	κᾰτοικοφθορέοι	κᾰτοικοφθορέοιτον	κᾰτοικοφθορεοίτην	κᾰτοικοφθορέοιμεν	κᾰτοικοφθορέοιτε	κᾰτοικοφθορέοιεν
	imperative		κᾰτοικοφθόρεε	κᾰτοικοφθορεέτω	κᾰτοικοφθορέετον	κᾰτοικοφθορεέτων		κᾰτοικοφθορέετε	κᾰτοικοφθορεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτοικοφθορέομαι	κᾰτοικοφθορέῃ, κᾰτοικοφθορέει	κᾰτοικοφθορέεται	κᾰτοικοφθορέεσθον	κᾰτοικοφθορέεσθον	κᾰτοικοφθορεόμεθᾰ	κᾰτοικοφθορέεσθε	κᾰτοικοφθορέονται
	subjunctive	κᾰτοικοφθορέωμαι	κᾰτοικοφθορέῃ	κᾰτοικοφθορέηται	κᾰτοικοφθορέησθον	κᾰτοικοφθορέησθον	κᾰτοικοφθορεώμεθᾰ	κᾰτοικοφθορέησθε	κᾰτοικοφθορέωνται
	optative	κᾰτοικοφθορεοίμην	κᾰτοικοφθορέοιο	κᾰτοικοφθορέοιτο	κᾰτοικοφθορέοισθον	κᾰτοικοφθορεοίσθην	κᾰτοικοφθορεοίμεθᾰ	κᾰτοικοφθορέοισθε	κᾰτοικοφθορέοιντο
	imperative		κᾰτοικοφθορέου	κᾰτοικοφθορεέσθω	κᾰτοικοφθορέεσθον	κᾰτοικοφθορεέσθων		κᾰτοικοφθορέεσθε	κᾰτοικοφθορεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτοικοφθορέειν				κᾰτοικοφθορέεσθαι
participle	m	κᾰτοικοφθορέων				κᾰτοικοφθορεόμενος
	f	κᾰτοικοφθορέουσᾰ				κᾰτοικοφθορεομένη
	n	κᾰτοικοφθορέον				κᾰτοικοφθορεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰτοικοφθορῶ, κᾰτοικοφθοροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτοικοφθορῶ	κᾰτοικοφθορεῖς	κᾰτοικοφθορεῖ	κᾰτοικοφθορεῖτον	κᾰτοικοφθορεῖτον	κᾰτοικοφθοροῦμεν	κᾰτοικοφθορεῖτε	κᾰτοικοφθοροῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτοικοφθορῶ	κᾰτοικοφθορῇς	κᾰτοικοφθορῇ	κᾰτοικοφθορῆτον	κᾰτοικοφθορῆτον	κᾰτοικοφθορῶμεν	κᾰτοικοφθορῆτε	κᾰτοικοφθορῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοφθοροίην, κᾰτοικοφθοροῖμῐ	κᾰτοικοφθοροίης, κᾰτοικοφθοροῖς	κᾰτοικοφθοροίη, κᾰτοικοφθοροῖ	κᾰτοικοφθοροῖτον, κᾰτοικοφθοροίητον	κᾰτοικοφθοροίτην, κᾰτοικοφθοροιήτην	κᾰτοικοφθοροῖμεν, κᾰτοικοφθοροίημεν	κᾰτοικοφθοροῖτε, κᾰτοικοφθοροίητε	κᾰτοικοφθοροῖεν, κᾰτοικοφθοροίησᾰν
	imperative		κᾰτοικοφθόρει	κᾰτοικοφθορείτω	κᾰτοικοφθορεῖτον	κᾰτοικοφθορείτων		κᾰτοικοφθορεῖτε	κᾰτοικοφθορούντων
middle/ passive	indicative	κᾰτοικοφθοροῦμαι	κᾰτοικοφθορεῖ, κᾰτοικοφθορῇ	κᾰτοικοφθορεῖται	κᾰτοικοφθορεῖσθον	κᾰτοικοφθορεῖσθον	κᾰτοικοφθορούμεθᾰ	κᾰτοικοφθορεῖσθε	κᾰτοικοφθοροῦνται
	subjunctive	κᾰτοικοφθορῶμαι	κᾰτοικοφθορῇ	κᾰτοικοφθορῆται	κᾰτοικοφθορῆσθον	κᾰτοικοφθορῆσθον	κᾰτοικοφθορώμεθᾰ	κᾰτοικοφθορῆσθε	κᾰτοικοφθορῶνται
	optative	κᾰτοικοφθοροίμην	κᾰτοικοφθοροῖο	κᾰτοικοφθοροῖτο	κᾰτοικοφθοροῖσθον	κᾰτοικοφθοροίσθην	κᾰτοικοφθοροίμεθᾰ	κᾰτοικοφθοροῖσθε	κᾰτοικοφθοροῖντο
	imperative		κᾰτοικοφθοροῦ	κᾰτοικοφθορείσθω	κᾰτοικοφθορεῖσθον	κᾰτοικοφθορείσθων		κᾰτοικοφθορεῖσθε	κᾰτοικοφθορείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτοικοφθορεῖν				κᾰτοικοφθορεῖσθαι
participle	m	κᾰτοικοφθορῶν				κᾰτοικοφθορούμενος
	f	κᾰτοικοφθοροῦσᾰ				κᾰτοικοφθορουμένη
	n	κᾰτοικοφθοροῦν				κᾰτοικοφθορούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτῳκοφθόρεον, κᾰτῳκοφθορεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοφθόρεον	κᾰτῳκοφθόρεες	κᾰτῳκοφθόρεε(ν)	κᾰτῳκοφθορέετον	κᾰτῳκοφθορεέτην	κᾰτῳκοφθορέομεν	κᾰτῳκοφθορέετε	κᾰτῳκοφθόρεον
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοφθορεόμην	κᾰτῳκοφθορέου	κᾰτῳκοφθορέετο	κᾰτῳκοφθορέεσθον	κᾰτῳκοφθορεέσθην	κᾰτῳκοφθορεόμεθᾰ	κᾰτῳκοφθορέεσθε	κᾰτῳκοφθορέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτῳκοφθόρουν, κᾰτῳκοφθορούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοφθόρουν	κᾰτῳκοφθόρεις	κᾰτῳκοφθόρει	κᾰτῳκοφθορεῖτον	κᾰτῳκοφθορείτην	κᾰτῳκοφθοροῦμεν	κᾰτῳκοφθορεῖτε	κᾰτῳκοφθόρουν
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοφθορούμην	κᾰτῳκοφθοροῦ	κᾰτῳκοφθορεῖτο	κᾰτῳκοφθορεῖσθον	κᾰτῳκοφθορείσθην	κᾰτῳκοφθορούμεθᾰ	κᾰτῳκοφθορεῖσθε	κᾰτῳκοφθοροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτοικοφθορήσω, κᾰτοικοφθορήσομαι, κᾰτοικοφθορηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτοικοφθορήσω	κᾰτοικοφθορήσεις	κᾰτοικοφθορήσει	κᾰτοικοφθορήσετον	κᾰτοικοφθορήσετον	κᾰτοικοφθορήσομεν	κᾰτοικοφθορήσετε	κᾰτοικοφθορήσουσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοφθορήσοιμῐ	κᾰτοικοφθορήσοις	κᾰτοικοφθορήσοι	κᾰτοικοφθορήσοιτον	κᾰτοικοφθορησοίτην	κᾰτοικοφθορήσοιμεν	κᾰτοικοφθορήσοιτε	κᾰτοικοφθορήσοιεν
middle	indicative	κᾰτοικοφθορήσομαι	κᾰτοικοφθορήσῃ, κᾰτοικοφθορήσει	κᾰτοικοφθορήσεται	κᾰτοικοφθορήσεσθον	κᾰτοικοφθορήσεσθον	κᾰτοικοφθορησόμεθᾰ	κᾰτοικοφθορήσεσθε	κᾰτοικοφθορήσονται
	optative	κᾰτοικοφθορησοίμην	κᾰτοικοφθορήσοιο	κᾰτοικοφθορήσοιτο	κᾰτοικοφθορήσοισθον	κᾰτοικοφθορησοίσθην	κᾰτοικοφθορησοίμεθᾰ	κᾰτοικοφθορήσοισθε	κᾰτοικοφθορήσοιντο
passive	indicative	κᾰτοικοφθορηθήσομαι	κᾰτοικοφθορηθήσῃ	κᾰτοικοφθορηθήσεται	κᾰτοικοφθορηθήσεσθον	κᾰτοικοφθορηθήσεσθον	κᾰτοικοφθορηθησόμεθᾰ	κᾰτοικοφθορηθήσεσθε	κᾰτοικοφθορηθήσονται
	optative	κᾰτοικοφθορηθησοίμην	κᾰτοικοφθορηθήσοιο	κᾰτοικοφθορηθήσοιτο	κᾰτοικοφθορηθήσοισθον	κᾰτοικοφθορηθησοίσθην	κᾰτοικοφθορηθησοίμεθᾰ	κᾰτοικοφθορηθήσοισθε	κᾰτοικοφθορηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτοικοφθορήσειν			κᾰτοικοφθορήσεσθαι		κᾰτοικοφθορηθήσεσθαι
participle	m	κᾰτοικοφθορήσων			κᾰτοικοφθορησόμενος		κᾰτοικοφθορηθησόμενος
	f	κᾰτοικοφθορήσουσᾰ			κᾰτοικοφθορησομένη		κᾰτοικοφθορηθησομένη
	n	κᾰτοικοφθορῆσον			κᾰτοικοφθορησόμενον		κᾰτοικοφθορηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτῳκοφθόρησᾰ, κᾰτῳκοφθορησᾰ́μην, κᾰτῳκοφθορήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοφθόρησᾰ	κᾰτῳκοφθόρησᾰς	κᾰτῳκοφθόρησε(ν)	κᾰτῳκοφθορήσᾰτον	κᾰτῳκοφθορησᾰ́την	κᾰτῳκοφθορήσᾰμεν	κᾰτῳκοφθορήσᾰτε	κᾰτῳκοφθόρησᾰν
	subjunctive	κᾰτοικοφθορήσω	κᾰτοικοφθορήσῃς	κᾰτοικοφθορήσῃ	κᾰτοικοφθορήσητον	κᾰτοικοφθορήσητον	κᾰτοικοφθορήσωμεν	κᾰτοικοφθορήσητε	κᾰτοικοφθορήσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοφθορήσαιμῐ	κᾰτοικοφθορήσειᾰς, κᾰτοικοφθορήσαις	κᾰτοικοφθορήσειε(ν), κᾰτοικοφθορήσαι	κᾰτοικοφθορήσαιτον	κᾰτοικοφθορησαίτην	κᾰτοικοφθορήσαιμεν	κᾰτοικοφθορήσαιτε	κᾰτοικοφθορήσειᾰν, κᾰτοικοφθορήσαιεν
	imperative		κᾰτοικοφθόρησον	κᾰτοικοφθορησᾰ́τω	κᾰτοικοφθορήσᾰτον	κᾰτοικοφθορησᾰ́των		κᾰτοικοφθορήσᾰτε	κᾰτοικοφθορησᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτῳκοφθορησᾰ́μην	κᾰτῳκοφθορήσω	κᾰτῳκοφθορήσᾰτο	κᾰτῳκοφθορήσᾰσθον	κᾰτῳκοφθορησᾰ́σθην	κᾰτῳκοφθορησᾰ́μεθᾰ	κᾰτῳκοφθορήσᾰσθε	κᾰτῳκοφθορήσᾰντο
	subjunctive	κᾰτοικοφθορήσωμαι	κᾰτοικοφθορήσῃ	κᾰτοικοφθορήσηται	κᾰτοικοφθορήσησθον	κᾰτοικοφθορήσησθον	κᾰτοικοφθορησώμεθᾰ	κᾰτοικοφθορήσησθε	κᾰτοικοφθορήσωνται
	optative	κᾰτοικοφθορησαίμην	κᾰτοικοφθορήσαιο	κᾰτοικοφθορήσαιτο	κᾰτοικοφθορήσαισθον	κᾰτοικοφθορησαίσθην	κᾰτοικοφθορησαίμεθᾰ	κᾰτοικοφθορήσαισθε	κᾰτοικοφθορήσαιντο
	imperative		κᾰτοικοφθόρησαι	κᾰτοικοφθορησᾰ́σθω	κᾰτοικοφθορήσᾰσθον	κᾰτοικοφθορησᾰ́σθων		κᾰτοικοφθορήσᾰσθε	κᾰτοικοφθορησᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτῳκοφθορήθην	κᾰτῳκοφθορήθης	κᾰτῳκοφθορήθη	κᾰτῳκοφθορήθητον	κᾰτῳκοφθορηθήτην	κᾰτῳκοφθορήθημεν	κᾰτῳκοφθορήθητε	κᾰτῳκοφθορήθησᾰν
	subjunctive	κᾰτοικοφθορηθῶ	κᾰτοικοφθορηθῇς	κᾰτοικοφθορηθῇ	κᾰτοικοφθορηθῆτον	κᾰτοικοφθορηθῆτον	κᾰτοικοφθορηθῶμεν	κᾰτοικοφθορηθῆτε	κᾰτοικοφθορηθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτοικοφθορηθείην	κᾰτοικοφθορηθείης	κᾰτοικοφθορηθείη	κᾰτοικοφθορηθεῖτον, κᾰτοικοφθορηθείητον	κᾰτοικοφθορηθείτην, κᾰτοικοφθορηθειήτην	κᾰτοικοφθορηθεῖμεν, κᾰτοικοφθορηθείημεν	κᾰτοικοφθορηθεῖτε, κᾰτοικοφθορηθείητε	κᾰτοικοφθορηθεῖεν, κᾰτοικοφθορηθείησᾰν
	imperative		κᾰτοικοφθορήθητῐ	κᾰτοικοφθορηθήτω	κᾰτοικοφθορήθητον	κᾰτοικοφθορηθήτων		κᾰτοικοφθορήθητε	κᾰτοικοφθορηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτοικοφθορῆσαι			κᾰτοικοφθορήσᾰσθαι		κᾰτοικοφθορηθῆναι
participle	m	κᾰτοικοφθορήσᾱς			κᾰτοικοφθορησᾰ́μενος		κᾰτοικοφθορηθείς
	f	κᾰτοικοφθορήσᾱσᾰ			κᾰτοικοφθορησᾰμένη		κᾰτοικοφθορηθεῖσᾰ
	n	κᾰτοικοφθορῆσᾰν			κᾰτοικοφθορησᾰ́μενον		κᾰτοικοφθορηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτῳκοφθόρηκᾰ, κᾰτῳκοφθόρημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοφθόρηκᾰ	κᾰτῳκοφθόρηκᾰς	κᾰτῳκοφθόρηκε(ν)	κᾰτῳκοφθορήκᾰτον	κᾰτῳκοφθορήκᾰτον	κᾰτῳκοφθορήκᾰμεν	κᾰτῳκοφθορήκᾰτε	κᾰτῳκοφθορήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτῳκοφθορήκω	κᾰτῳκοφθορήκῃς	κᾰτῳκοφθορήκῃ	κᾰτῳκοφθορήκητον	κᾰτῳκοφθορήκητον	κᾰτῳκοφθορήκωμεν	κᾰτῳκοφθορήκητε	κᾰτῳκοφθορήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτῳκοφθορήκοιμῐ, κᾰτῳκοφθορηκοίην	κᾰτῳκοφθορήκοις, κᾰτῳκοφθορηκοίης	κᾰτῳκοφθορήκοι, κᾰτῳκοφθορηκοίη	κᾰτῳκοφθορήκοιτον	κᾰτῳκοφθορηκοίτην	κᾰτῳκοφθορήκοιμεν	κᾰτῳκοφθορήκοιτε	κᾰτῳκοφθορήκοιεν
	imperative		κᾰτῳκοφθόρηκε	κᾰτῳκοφθορηκέτω	κᾰτῳκοφθορήκετον	κᾰτῳκοφθορηκέτων		κᾰτῳκοφθορήκετε	κᾰτῳκοφθορηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοφθόρημαι	κᾰτῳκοφθόρησαι	κᾰτῳκοφθόρηται	κᾰτῳκοφθόρησθον	κᾰτῳκοφθόρησθον	κᾰτῳκοφθορήμεθᾰ	κᾰτῳκοφθόρησθε	κᾰτῳκοφθόρηνται
	subjunctive	κᾰτῳκοφθορημένος ὦ	κᾰτῳκοφθορημένος ᾖς	κᾰτῳκοφθορημένος ᾖ	κᾰτῳκοφθορημένω ἦτον	κᾰτῳκοφθορημένω ἦτον	κᾰτῳκοφθορημένοι ὦμεν	κᾰτῳκοφθορημένοι ἦτε	κᾰτῳκοφθορημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτῳκοφθορημένος εἴην	κᾰτῳκοφθορημένος εἴης	κᾰτῳκοφθορημένος εἴη	κᾰτῳκοφθορημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτῳκοφθορημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτῳκοφθορημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτῳκοφθορημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτῳκοφθορημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτῳκοφθόρησο	κᾰτῳκοφθορήσθω	κᾰτῳκοφθόρησθον	κᾰτῳκοφθορήσθων		κᾰτῳκοφθόρησθε	κᾰτῳκοφθορήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτῳκοφθορηκέναι				κᾰτῳκοφθορῆσθαι
participle	m	κᾰτῳκοφθορηκώς				κᾰτῳκοφθορημένος
	f	κᾰτῳκοφθορηκυῖᾰ				κᾰτῳκοφθορημένη
	n	κᾰτῳκοφθορηκός				κᾰτῳκοφθορημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: κᾰτῳκοφθορήκειν, κᾰτῳκοφθορήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῳκοφθορήκειν, κᾰτῳκοφθορήκη	κᾰτῳκοφθορήκεις, κᾰτῳκοφθορήκης	κᾰτῳκοφθορήκει(ν)	κᾰτῳκοφθορήκετον	κᾰτῳκοφθορηκέτην	κᾰτῳκοφθορήκεμεν	κᾰτῳκοφθορήκετε	κᾰτῳκοφθορήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτῳκοφθορήμην	κᾰτῳκοφθόρησο	κᾰτῳκοφθόρητο	κᾰτῳκοφθόρησθον	κᾰτῳκοφθορήσθην	κᾰτῳκοφθορήμεθᾰ	κᾰτῳκοφθόρησθε	κᾰτῳκοφθόρηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “κατοικοφθορέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press