οίκτος

Greek

Etymology

Derived from Ancient Greek οἶκτος (oîktos).

Noun

οίκτος • (oíktos) m (plural οίκτοι)

1. pity, mercy, compassion

   Προκαλεί φθόνο παρά οίκτο. ― Prokaleí fthóno pará oíkto. ― He provokes envy rather than pity.

Declension

Declension of οίκτος

	singular	plural
nominative	οίκτος •	οίκτοι •
genitive	οίκτου •	οίκτων •
accusative	οίκτο •	οίκτους •
vocative	οίκτε •	οίκτοι •

References

• οίκτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language