ξένοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksé.noi̯n/ → /ˈkse.nyn/ → /ˈkse.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksé.noi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkse.nyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkse.nyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkse.nyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkse.nin/

Adjective

ξένοιν • (xénoin)

1. masculine/neuter genitive/dative dual of ξένος (xénos)

Noun

ξένοιν • (xénoin)

1. genitive/dative dual of ξένος (xénos)