νεωτερίζειν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.ɔː.te.ríz.deːn/ → /ne.o.teˈri.zin/ → /ne.o.teˈri.zin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.ɔː.te.ríz.deːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne.o.teˈri.zin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.o.teˈri.zin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.o.teˈri.zin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.o.teˈri.zin/

Verb

νεωτερίζειν • (neōterízein)

1. present active infinitive of νεωτερίζω (neōterízō)