νήσων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nɛ̌ː.sɔːn/ → /ˈni.son/ → /ˈni.son/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nɛ̌ː.sɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈne̝.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈni.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈni.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈni.son/

Noun

νήσων • (nḗsōn)

1. genitive plural of νῆσος (nêsos)

Participle

νήσων • (nḗsōn)

1. future active participle of νέω (néō, “to spin; to pile up”)

Declension

First and third declension of νήσων; νήσουσᾰ; νῆσον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νήσων nḗsōn	νήσουσᾰ nḗsousă	νῆσον nêson		νήσοντε nḗsonte	νησούσᾱ nēsoúsā	νήσοντε nḗsonte		νήσοντες nḗsontes	νήσουσαι nḗsousai	νήσοντᾰ nḗsontă
Genitive		νήσοντος nḗsontos	νησούσης nēsoúsēs	νήσοντος nḗsontos		νησόντοιν nēsóntoin	νησούσαιν nēsoúsain	νησόντοιν nēsóntoin		νησόντων nēsóntōn	νησουσῶν nēsousôn	νησόντων nēsóntōn
Dative		νήσοντῐ nḗsontĭ	νησούσῃ nēsoúsēi	νήσοντῐ nḗsontĭ		νησόντοιν nēsóntoin	νησούσαιν nēsoúsain	νησόντοιν nēsóntoin		νήσουσῐ / νήσουσῐν nḗsousĭ(n)	νησούσαις nēsoúsais	νήσουσῐ / νήσουσῐν nḗsousĭ(n)
Accusative		νήσοντᾰ nḗsontă	νήσουσᾰν nḗsousăn	νῆσον nêson		νήσοντε nḗsonte	νησούσᾱ nēsoúsā	νήσοντε nḗsonte		νήσοντᾰς nḗsontăs	νησούσᾱς nēsoúsās	νήσοντᾰ nḗsontă
Vocative		νήσων nḗsōn	νήσουσᾰ nḗsousă	νῆσον nêson		νήσοντε nḗsonte	νησούσᾱ nēsoúsā	νήσοντε nḗsonte		νήσοντες nḗsontes	νήσουσαι nḗsousai	νήσοντᾰ nḗsontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νησόντως nēsóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Noun

νήσων • (níson) f

1. genitive plural of νήσος (nísos)