νάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

• νάττω (náttō) — Attic

Etymology

It is unclear whether the verbal stem originally ended in a velar or in a dental. The etymology remains unknown; connection with νάκη (nákē, “woolen skin”) cannot be proven. According to Beekes, the verb is probably Pre-Greek. Borrowed as Latin: naccae (“fullers”), perhaps from *νάκται (*náktai).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nás.sɔː/ → /ˈnas.so/ → /ˈna.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈnas.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈnas.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈnas.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈna.so/

Verb

νᾰ́σσω • (nássō)

1. (transitive) to press, squeeze close, stamp down
2. (transitive) to stuff quite full, cram, pack

   Synonym: σάττω (sáttō)

Inflection

   Present: νᾰ́σσω, νᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νᾰ́σσω	νᾰ́σσεις	νᾰ́σσει	νᾰ́σσετον	νᾰ́σσετον	νᾰ́σσομεν	νᾰ́σσετε	νᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	νᾰ́σσω	νᾰ́σσῃς	νᾰ́σσῃ	νᾰ́σσητον	νᾰ́σσητον	νᾰ́σσωμεν	νᾰ́σσητε	νᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	νᾰ́σσοιμῐ	νᾰ́σσοις	νᾰ́σσοι	νᾰ́σσοιτον	νᾰσσοίτην	νᾰ́σσοιμεν	νᾰ́σσοιτε	νᾰ́σσοιεν
	imperative		νᾰ́σσε	νᾰσσέτω	νᾰ́σσετον	νᾰσσέτων		νᾰ́σσετε	νᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	νᾰ́σσομαι	νᾰ́σσῃ, νᾰ́σσει	νᾰ́σσεται	νᾰ́σσεσθον	νᾰ́σσεσθον	νᾰσσόμεθᾰ	νᾰ́σσεσθε	νᾰ́σσονται
	subjunctive	νᾰ́σσωμαι	νᾰ́σσῃ	νᾰ́σσηται	νᾰ́σσησθον	νᾰ́σσησθον	νᾰσσώμεθᾰ	νᾰ́σσησθε	νᾰ́σσωνται
	optative	νᾰσσοίμην	νᾰ́σσοιο	νᾰ́σσοιτο	νᾰ́σσοισθον	νᾰσσοίσθην	νᾰσσοίμεθᾰ	νᾰ́σσοισθε	νᾰ́σσοιντο
	imperative		νᾰ́σσου	νᾰσσέσθω	νᾰ́σσεσθον	νᾰσσέσθων		νᾰ́σσεσθε	νᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		νᾰ́σσειν				νᾰ́σσεσθαι
participle	m	νᾰ́σσων				νᾰσσόμενος
	f	νᾰ́σσουσᾰ				νᾰσσομένη
	n	νᾰ́σσον				νᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔνᾰσσον, ἐνᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔνᾰσσον	ἔνᾰσσες	ἔνᾰσσε(ν)	ἐνᾰ́σσετον	ἐνᾰσσέτην	ἐνᾰ́σσομεν	ἐνᾰ́σσετε	ἔνᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἐνᾰσσόμην	ἐνᾰ́σσου	ἐνᾰ́σσετο	ἐνᾰ́σσεσθον	ἐνᾰσσέσθην	ἐνᾰσσόμεθᾰ	ἐνᾰ́σσεσθε	ἐνᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: νᾰ́ξω, νᾰ́ξομαι, νᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νᾰ́ξω	νᾰ́ξεις	νᾰ́ξει	νᾰ́ξετον	νᾰ́ξετον	νᾰ́ξομεν	νᾰ́ξετε	νᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	νᾰ́ξοιμῐ	νᾰ́ξοις	νᾰ́ξοι	νᾰ́ξοιτον	νᾰξοίτην	νᾰ́ξοιμεν	νᾰ́ξοιτε	νᾰ́ξοιεν
middle	indicative	νᾰ́ξομαι	νᾰ́ξῃ, νᾰ́ξει	νᾰ́ξεται	νᾰ́ξεσθον	νᾰ́ξεσθον	νᾰξόμεθᾰ	νᾰ́ξεσθε	νᾰ́ξονται
	optative	νᾰξοίμην	νᾰ́ξοιο	νᾰ́ξοιτο	νᾰ́ξοισθον	νᾰξοίσθην	νᾰξοίμεθᾰ	νᾰ́ξοισθε	νᾰ́ξοιντο
passive	indicative	νᾰχθήσομαι	νᾰχθήσῃ	νᾰχθήσεται	νᾰχθήσεσθον	νᾰχθήσεσθον	νᾰχθησόμεθᾰ	νᾰχθήσεσθε	νᾰχθήσονται
	optative	νᾰχθησοίμην	νᾰχθήσοιο	νᾰχθήσοιτο	νᾰχθήσοισθον	νᾰχθησοίσθην	νᾰχθησοίμεθᾰ	νᾰχθήσοισθε	νᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		νᾰ́ξειν			νᾰ́ξεσθαι		νᾰχθήσεσθαι
participle	m	νᾰ́ξων			νᾰξόμενος		νᾰχθησόμενος
	f	νᾰ́ξουσᾰ			νᾰξομένη		νᾰχθησομένη
	n	νᾰ́ξον			νᾰξόμενον		νᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔνᾰξᾰ, ἐνᾰξᾰ́μην, ἐνᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔνᾰξᾰ	ἔνᾰξᾰς	ἔνᾰξε(ν)	ἐνᾰ́ξᾰτον	ἐνᾰξᾰ́την	ἐνᾰ́ξᾰμεν	ἐνᾰ́ξᾰτε	ἔνᾰξᾰν
	subjunctive	νᾰ́ξω	νᾰ́ξῃς	νᾰ́ξῃ	νᾰ́ξητον	νᾰ́ξητον	νᾰ́ξωμεν	νᾰ́ξητε	νᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	νᾰ́ξαιμῐ	νᾰ́ξειᾰς, νᾰ́ξαις	νᾰ́ξειε(ν), νᾰ́ξαι	νᾰ́ξαιτον	νᾰξαίτην	νᾰ́ξαιμεν	νᾰ́ξαιτε	νᾰ́ξειᾰν, νᾰ́ξαιεν
	imperative		νᾰ́ξον	νᾰξᾰ́τω	νᾰ́ξᾰτον	νᾰξᾰ́των		νᾰ́ξᾰτε	νᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνᾰξᾰ́μην	ἐνᾰ́ξω	ἐνᾰ́ξᾰτο	ἐνᾰ́ξᾰσθον	ἐνᾰξᾰ́σθην	ἐνᾰξᾰ́μεθᾰ	ἐνᾰ́ξᾰσθε	ἐνᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	νᾰ́ξωμαι	νᾰ́ξῃ	νᾰ́ξηται	νᾰ́ξησθον	νᾰ́ξησθον	νᾰξώμεθᾰ	νᾰ́ξησθε	νᾰ́ξωνται
	optative	νᾰξαίμην	νᾰ́ξαιο	νᾰ́ξαιτο	νᾰ́ξαισθον	νᾰξαίσθην	νᾰξαίμεθᾰ	νᾰ́ξαισθε	νᾰ́ξαιντο
	imperative		νᾰ́ξαι	νᾰξᾰ́σθω	νᾰ́ξᾰσθον	νᾰξᾰ́σθων		νᾰ́ξᾰσθε	νᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐνᾰ́χθην	ἐνᾰ́χθης	ἐνᾰ́χθη	ἐνᾰ́χθητον	ἐνᾰχθήτην	ἐνᾰ́χθημεν	ἐνᾰ́χθητε	ἐνᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	νᾰχθῶ	νᾰχθῇς	νᾰχθῇ	νᾰχθῆτον	νᾰχθῆτον	νᾰχθῶμεν	νᾰχθῆτε	νᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	νᾰχθείην	νᾰχθείης	νᾰχθείη	νᾰχθεῖτον, νᾰχθείητον	νᾰχθείτην, νᾰχθειήτην	νᾰχθεῖμεν, νᾰχθείημεν	νᾰχθεῖτε, νᾰχθείητε	νᾰχθεῖεν, νᾰχθείησᾰν
	imperative		νᾰ́χθητῐ	νᾰχθήτω	νᾰ́χθητον	νᾰχθήτων		νᾰ́χθητε	νᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		νᾰ́ξαι			νᾰ́ξᾰσθαι		νᾰχθῆναι
participle	m	νᾰ́ξᾱς			νᾰξᾰ́μενος		νᾰχθείς
	f	νᾰ́ξᾱσᾰ			νᾰξᾰμένη		νᾰχθεῖσᾰ
	n	νᾰ́ξᾰν			νᾰξᾰ́μενον		νᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ένᾰχᾰ, νένᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ένᾰχᾰ	ένᾰχᾰς	ένᾰχε(ν)	ενᾰ́χᾰτον	ενᾰ́χᾰτον	ενᾰ́χᾰμεν	ενᾰ́χᾰτε	ενᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ενᾰ́χω	ενᾰ́χῃς	ενᾰ́χῃ	ενᾰ́χητον	ενᾰ́χητον	ενᾰ́χωμεν	ενᾰ́χητε	ενᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	ενᾰ́χοιμῐ, ενᾰχοίην	ενᾰ́χοις, ενᾰχοίης	ενᾰ́χοι, ενᾰχοίη	ενᾰ́χοιτον	ενᾰχοίτην	ενᾰ́χοιμεν	ενᾰ́χοιτε	ενᾰ́χοιεν
	imperative		ένᾰχε	ενᾰχέτω	ενᾰ́χετον	ενᾰχέτων		ενᾰ́χετε	ενᾰχόντων
middle/ passive	indicative	νένᾰγμαι	νένᾰξαι	νένᾰκται	νένᾰχθον	νένᾰχθον	νενᾰ́γμεθᾰ	νένᾰχθε	νενᾰ́γᾰται
	subjunctive	νενᾰγμένος ὦ	νενᾰγμένος ᾖς	νενᾰγμένος ᾖ	νενᾰγμένω ἦτον	νενᾰγμένω ἦτον	νενᾰγμένοι ὦμεν	νενᾰγμένοι ἦτε	νενᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	νενᾰγμένος εἴην	νενᾰγμένος εἴης	νενᾰγμένος εἴη	νενᾰγμένω εἴητον/εἶτον	νενᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	νενᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	νενᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	νενᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		νένᾰξο	νενᾰ́χθω	νένᾰχθον	νενᾰ́χθων		νένᾰχθε	νενᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		ενᾰχέναι				νενᾰ́χθαι
participle	m	ενᾰχώς				νενᾰγμένος
	f	ενᾰχυῖᾰ				νενᾰγμένη
	n	ενᾰχός				νενᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• διανάσσω (dianássō)
• κατανάσσω (katanássō)
• συννάσσω (sunnássō)

 

Related terms

• ναγεύς (nageús)
• νάγμα (nágma)
• νακτά (naktá)
• νακτός (naktós)
• ναστίσκος (nastískos)
• ναστός (nastós)

 

Further reading

• “νάσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “νάσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• νάσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN