μπεσαλής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From μπέσα (bésa) + -αλής (-alís).
Noun
[edit]μπεσαλής • (besalís) m (plural μπεσαλήδες, feminine μπεσαλού)
- trustworthy person
- Antonym: μπαμπέσης (bampésis)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μπεσαλής (besalís) | μπεσαλήδες (besalídes) |
| genitive | μπεσαλή (besalí) | μπεσαλήδων (besalídon) |
| accusative | μπεσαλή (besalí) | μπεσαλήδες (besalídes) |
| vocative | μπεσαλή (besalí) | μπεσαλήδες (besalídes) |
Derived terms
[edit]- μπεσαλίδικος (besalídikos)
Descendants
[edit]- → Aromanian: besalã
References
[edit]- μπεσαλής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language