μπαλτάς

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish بالطه (balta).

Pronunciation

• IPA^(key): /balˈtas/

Noun

μπαλτάς • (baltás) m (plural μπαλτάδες)

1. cleaver, chopper

Inflection

Declension of μπαλτάς

	singular	plural
nominative	μπαλτάς (baltás)	μπαλτάδες (baltádes)
genitive	μπαλτά (baltá)	μπαλτάδων (baltádon)
accusative	μπαλτά (baltá)	μπαλτάδες (baltádes)
vocative	μπαλτά (baltá)	μπαλτάδες (baltádes)