μετετράπην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.te.trá.pɛːn/ → /me.teˈtra.pin/ → /me.teˈtra.pin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.te.trá.pɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.teˈtra.pe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.teˈtra.pin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.teˈtra.pin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.teˈtra.pin/

Verb

μετετρᾰ́πην • (metetrắpēn)

1. first-person plural past passive indicative of μετᾰτρέπω (metătrépō)