μετάφρασις

Ancient Greek

Etymology

From μεταφράζω (metaphrázō) +‎ -σις (-sis).

Noun

μετάφρασις • (metáphrasis) f (genitive μεταφράσεως); third declension

1. translation
2. paraphrase

Inflection

Third declension of ἡ μετάφρασῐς; τῆς μεταφράσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετάφρασῐς hē metáphrasis	τὼ μεταφράσει tṑ metaphrásei	αἱ μεταφράσεις hai metaphráseis
Genitive	τῆς μεταφράσεως tês metaphráseōs	τοῖν μεταφρασέοιν toîn metaphraséoin	τῶν μεταφράσεων tôn metaphráseōn
Dative	τῇ μεταφράσει têi metaphrásei	τοῖν μεταφρασέοιν toîn metaphraséoin	ταῖς μεταφράσεσῐ / μεταφράσεσῐν taîs metaphrásesi(n)
Accusative	τὴν μετάφρασῐν tḕn metáphrasin	τὼ μεταφράσει tṑ metaphrásei	τᾱ̀ς μεταφράσεις tā̀s metaphráseis
Vocative	μετάφρασῐ metáphrasi	μεταφράσει metaphrásei	μεταφράσεις metaphráseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: μετάφραση (metáfrasi)

Further reading

• “μετάφρασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μετάφρασις”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μετάφρασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μετάφρασις in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften