μενεπτόλεμος

Ancient Greek

Etymology

From μένω (ménō, “to remain”) +‎ πτόλεμος (ptólemos, “battle, war”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.nep.tó.le.mos/ → /me.nepˈto.le.mos/ → /me.nepˈto.le.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.nep.tó.le.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.nepˈto.le.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.nepˈto.le.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.nepˈto.le.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.nepˈto.le.mos/

Adjective

μενεπτόλεμος • (meneptólemos) m or f (neuter μενεπτόλεμον); second declension

1. (Epic) steadfast in battle

Declension

Second declension of μενεπτόλεμος; μενεπτόλεμον (Epic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		μενεπτόλεμος meneptólemos	μενεπτόλεμον meneptólemon		μενεπτολέμω meneptolémō	μενεπτολέμω meneptolémō		μενεπτόλεμοι meneptólemoi	μενεπτόλεμᾰ meneptólemă
Genitive		μενεπτολέμου / μενεπτολεμοῖο / μενεπτολέμοιο / μενεπτολεμόο / μενεπτολέμοο meneptolémou / meneptolemoîo / meneptolémoio / meneptolemóo / meneptolémoo	μενεπτολέμου / μενεπτολεμοῖο / μενεπτολέμοιο / μενεπτολεμόο / μενεπτολέμοο meneptolémou / meneptolemoîo / meneptolémoio / meneptolemóo / meneptolémoo		μενεπτολέμοιῐν meneptolémoiĭn	μενεπτολέμοιῐν meneptolémoiĭn		μενεπτολέμων meneptolémōn	μενεπτολέμων meneptolémōn
Dative		μενεπτολέμῳ meneptolémōi	μενεπτολέμῳ meneptolémōi		μενεπτολέμοιῐν meneptolémoiĭn	μενεπτολέμοιῐν meneptolémoiĭn		μενεπτολέμοισῐ / μενεπτολέμοισῐν / μενεπτολέμοις meneptolémoisĭ(n) / meneptolémois	μενεπτολέμοισῐ / μενεπτολέμοισῐν / μενεπτολέμοις meneptolémoisĭ(n) / meneptolémois
Accusative		μενεπτόλεμον meneptólemon	μενεπτόλεμον meneptólemon		μενεπτολέμω meneptolémō	μενεπτολέμω meneptolémō		μενεπτολέμους meneptolémous	μενεπτόλεμᾰ meneptólemă
Vocative		μενεπτόλεμε meneptóleme	μενεπτόλεμον meneptólemon		μενεπτολέμω meneptolémō	μενεπτολέμω meneptolémō		μενεπτόλεμοι meneptólemoi	μενεπτόλεμᾰ meneptólemă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		μενεπτολέμως meneptolémōs			μενεπτολεμώτερος meneptolemṓteros			μενεπτολεμώτᾰτος meneptolemṓtătos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “μενεπτόλεμος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μενεπτόλεμος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μενεπτόλεμος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “μενεπτόλεμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press