μελισσουργός

Ancient Greek

Etymology

From μέλῐσσᾰ (mélissa, “bee; honey”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.lis.suːr.ɡós/ → /me.lis.surˈɣos/ → /me.li.surˈɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lis.suːr.ɡós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.lis.surˈɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.lis.surˈɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.lis.surˈɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.li.surˈɣos/

Noun

μελῐσσουργός • (melissourgós) m (genitive μελῐσσουργοῦ); second declension

1. beekeeper

   Synonym: μελῐσσεύς (melisseús)

Inflection

Second declension of ὁ μελῐσσουργός; τοῦ μελῐσσουργοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μελῐσσουργός ho melissourgós	τὼ μελῐσσουργώ tṑ melissourgṓ	οἱ μελῐσσουργοί hoi melissourgoí
Genitive	τοῦ μελῐσσουργοῦ toû melissourgoû	τοῖν μελῐσσουργοῖν toîn melissourgoîn	τῶν μελῐσσουργῶν tôn melissourgôn
Dative	τῷ μελῐσσουργῷ tôi melissourgôi	τοῖν μελῐσσουργοῖν toîn melissourgoîn	τοῖς μελῐσσουργοῖς toîs melissourgoîs
Accusative	τὸν μελῐσσουργόν tòn melissourgón	τὼ μελῐσσουργώ tṑ melissourgṓ	τοὺς μελῐσσουργούς toùs melissourgoús
Vocative	μελῐσσουργέ melissourgé	μελῐσσουργώ melissourgṓ	μελῐσσουργοί melissourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• μελῐσσουργεῖον (melissourgeîon)
• μελῐσσουργέω (melissourgéō)
• μελῐσσουργῐ́ᾱ (melissourgíā)
• μελῐσσουργῐκός (melissourgikós)

 

Further reading

• “μελισσουργός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μελισσουργός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette