μαραγκός

Greek

Etymology

From Venetan marangon (“carpenter”), from a Medieval Latin development of Latin mergus (“diver, loon”); see there for more.

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.raŋˈɡos/, [mɐɾɐ(ŋ)ˈɡo̞s̠]
• Hyphenation: μα‧ρα‧γκός

Noun

μαραγκός • (maragkós) m (plural μαραγκοί)

1. (colloquial) carpenter

   Synonym: ξυλουργός (xylourgós)

Declension

Declension of μαραγκός

	singular	plural
nominative	μαραγκός (maragkós)	μαραγκοί (maragkoí)
genitive	μαραγκού (maragkoú)	μαραγκών (maragkón)
accusative	μαραγκό (maragkó)	μαραγκούς (maragkoús)
vocative	μαραγκέ (maragké)	μαραγκοί (maragkoí)

Further reading

• μαραγκός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el