Jump to content

μανουσιάκων

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

    Borrowed from Middle Armenian մանուշակ (manušak).

    Noun

    [edit]

    μανουσιάκων (manousiákōn) (late Byzantine)

    1. violet? (genitive plural)
      • a. 16th c., Pseudo-Galen, Περὶ εὐπορίστων [De remediis parabilibus], book 3[1]:
        ἡ σκευασία. μανουσιάκων < βʹ. οὐνάπια ἤτοι ξύντζιφα κʹ. ζεπιστάνια ἤτοι μυξία κʹ. []
        hē skeuasía. manousiákōn < bʹ. ounápia ḗtoi xúntzipha kʹ. zepistánia ḗtoi muxía kʹ. []
        the preparation: 2 drachms of violets, unapia or xynzipha 20, zepistania or myxia 20, []

    Descendants

    [edit]

    References

    [edit]
    1. ^ Kühn, C. G., editor (1827), Claudii Galeni opera omnia, volume 14, Leipzig, page 563
    • μανουσιάκων in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
    • Karapatósoglou, Kóstas (2007) “Ἐτυμολογικὰ στὸ πέμπτο τεῦχος τοῦ Lexikon zur byzantinischen Gräzität”, in Ἑλληνικά[1] (in Greek), volume 57, number 2, Thessaloniki, page 377f.