μανδαρίνος
Greek
[edit]Noun
[edit]μανδαρίνος • (mandarínos) m (plural μανδαρίνοι)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μανδαρίνος (mandarínos) | μανδαρίνοι (mandarínoi) |
| genitive | μανδαρίνου (mandarínou) | μανδαρίνων (mandarínon) |
| accusative | μανδαρίνο (mandaríno) | μανδαρίνους (mandarínous) |
| vocative | μανδαρίνε (mandaríne) | μανδαρίνοι (mandarínoi) |
See also
[edit]- compare with: μανταρίνι n (mantaríni, “tangerine”)