μέτοικε

Ancient Greek

Pronunciation

•  

• IPA^(key): /mé.toi̯.ke/ → /ˈme.ty.ce/ → /ˈme.ti.ce/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.toi̯.ke/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ty.ke/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ty.ce/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ty.ce/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ti.ce/

Noun

μέτοικε • (métoike) m or f

1. vocative singular of μέτοικος (métoikos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈme.ti.ce/
• Hyphenation: μέ‧τοι‧κε

Noun

μέτοικε • (métoike) m or f

1. Vocative singular form of μέτοικος (métoikos).