μάκελλον

Ancient Greek

Alternative forms

• μάκελλος (mákellos)

Etymology

Borrowed from Latin macellum (“provisions-market”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /má.kel.lon/ → /ˈma.cel.lon/ → /ˈma.ce.lon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /má.kel.lon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈma.kel.lon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈma.cel.lon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈma.cel.lon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈma.ce.lon/

Noun

μᾰ́κελλον • (mákellon) n (genitive μᾰκέλλου); second declension

1. enclosure
2. macellum, market

Inflection

Second declension of τὸ μᾰ́κελλον; τοῦ μᾰκέλλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ μᾰ́κελλον tò mákellon	τὼ μᾰκέλλω tṑ makéllō	τᾰ̀ μᾰ́κελλᾰ tà mákella
Genitive	τοῦ μᾰκέλλου toû makéllou	τοῖν μᾰκέλλοιν toîn makélloin	τῶν μᾰκέλλων tôn makéllōn
Dative	τῷ μᾰκέλλῳ tôi makéllōi	τοῖν μᾰκέλλοιν toîn makélloin	τοῖς μᾰκέλλοις toîs makéllois
Accusative	τὸ μᾰ́κελλον tò mákellon	τὼ μᾰκέλλω tṑ makéllō	τᾰ̀ μᾰ́κελλᾰ tà mákella
Vocative	μᾰ́κελλον mákellon	μᾰκέλλω makéllō	μᾰ́κελλᾰ mákella
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μάκελλον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μάκελλον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette