λυκοκτόνον

Ancient Greek

Etymology

Neuter form of λυκοκτόνος (lukoktónos, “wolf-slaying”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ly.kok.tó.non/ → /ly.kokˈto.non/ → /li.kokˈto.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.kok.tó.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ly.kokˈto.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ly.kokˈto.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ly.kokˈto.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /li.kokˈto.non/

Noun

λῠκοκτόνον • (lŭkoktónon) n (genitive λῠκοκτόνου); second declension

1. wolfsbane (Aconitum lycoctonum)

Inflection

Second declension of τὸ λῠκοκτόνον; τοῦ λῠκοκτόνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ λῠκοκτόνον tò lŭkoktónon	τὼ λῠκοκτόνω tṑ lŭkoktónō	τᾰ̀ λῠκοκτόνᾰ tằ lŭkoktónă
Genitive	τοῦ λῠκοκτόνου toû lŭkoktónou	τοῖν λῠκοκτόνοιν toîn lŭkoktónoin	τῶν λῠκοκτόνων tôn lŭkoktónōn
Dative	τῷ λῠκοκτόνῳ tôi lŭkoktónōi	τοῖν λῠκοκτόνοιν toîn lŭkoktónoin	τοῖς λῠκοκτόνοις toîs lŭkoktónois
Accusative	τὸ λῠκοκτόνον tò lŭkoktónon	τὼ λῠκοκτόνω tṑ lŭkoktónō	τᾰ̀ λῠκοκτόνᾰ tằ lŭkoktónă
Vocative	λῠκοκτόνον lŭkoktónon	λῠκοκτόνω lŭkoktónō	λῠκοκτόνᾰ lŭkoktónă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “λυκοκτόνον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λυκοκτόνον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette