λογογράφος

Ancient Greek

Etymology

From λόγος (lógos) +‎ γράφω (gráphō) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lo.ɡo.ɡrá.pʰos/ → /lo.ɣoˈɣra.ɸos/ → /lo.ɣoˈɣra.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lo.ɡo.ɡrá.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lo.ɡoˈɡra.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lo.ɣoˈɣra.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lo.ɣoˈɣra.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lo.ɣoˈɣra.fos/

Noun

λογογράφος • (logográphos) m (genitive λογογράφου); second declension

1. prose writer
2. chronicler
3. speechwriter

Declension

Second declension of ὁ λογογρᾰ́φος; τοῦ λογογρᾰ́φου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ λογογρᾰ́φος ho logográphos	τὼ λογογρᾰ́φω tṑ logográphō	οἱ λογογρᾰ́φοι hoi logográphoi
Genitive	τοῦ λογογρᾰ́φου toû logográphou	τοῖν λογογρᾰ́φοιν toîn logográphoin	τῶν λογογρᾰ́φων tôn logográphōn
Dative	τῷ λογογρᾰ́φῳ tôi logográphōi	τοῖν λογογρᾰ́φοιν toîn logográphoin	τοῖς λογογρᾰ́φοις toîs logográphois
Accusative	τὸν λογογρᾰ́φον tòn logográphon	τὼ λογογρᾰ́φω tṑ logográphō	τοὺς λογογρᾰ́φους toùs logográphous
Vocative	λογογρᾰ́φε logográphe	λογογρᾰ́φω logográphō	λογογρᾰ́φοι logográphoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• λογογρᾰφεύς (logographeús)
• λογογρᾰφέω (logographéō)
• λογογρᾰ́φημᾰ (logográphēma)
• λογογρᾰφῐ́ᾱ (logographíā)
• λογογρᾰφῐκός (logographikós)

 

Descendants

• → English: logographer

Further reading

• “λογογράφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λογογράφος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • annalist idem, page 30.
  • chronicler idem, page 131.
  • historian idem, page 401.
  • scribe idem, page 742.
  • speech idem, page 800.