λελυκώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /le.ly.kɔ̌ːs/ → /le.lyˈkos/ → /le.liˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /le.ly.kɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /le.lyˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /le.lyˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /le.lyˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /le.liˈkos/

Participle

λελῠκώς • (lelŭkṓs)

1. perfect active participle of λῡ́ω (lū́ō)

Inflection

First and third declension of λελῠκώς; λελῠκυῖᾰ; λελῠκός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λελῠκώς lelŭkṓs	λελῠκυῖᾰ lelŭkuîă	λελῠκός lelŭkós		λελῠκότε lelŭkóte	λελῠκυίᾱ lelŭkuíā	λελῠκότε lelŭkóte		λελῠκότες lelŭkótes	λελῠκυῖαι lelŭkuîai	λελῠκότᾰ lelŭkótă
Genitive		λελῠκότος lelŭkótos	λελῠκυίᾱς lelŭkuíās	λελῠκότος lelŭkótos		λελῠκότοιν lelŭkótoin	λελῠκυίαιν lelŭkuíain	λελῠκότοιν lelŭkótoin		λελῠκότων lelŭkótōn	λελῠκυιῶν lelŭkuiôn	λελῠκότων lelŭkótōn
Dative		λελῠκότῐ lelŭkótĭ	λελῠκυίᾳ lelŭkuíāi	λελῠκότῐ lelŭkótĭ		λελῠκότοιν lelŭkótoin	λελῠκυίαιν lelŭkuíain	λελῠκότοιν lelŭkótoin		λελῠκόσῐ / λελῠκόσῐν lelŭkósĭ(n)	λελῠκυίαις lelŭkuíais	λελῠκόσῐ / λελῠκόσῐν lelŭkósĭ(n)
Accusative		λελῠκότᾰ lelŭkótă	λελῠκυῖᾰν lelŭkuîăn	λελῠκός lelŭkós		λελῠκότε lelŭkóte	λελῠκυίᾱ lelŭkuíā	λελῠκότε lelŭkóte		λελῠκότᾰς lelŭkótăs	λελῠκυίᾱς lelŭkuíās	λελῠκότᾰ lelŭkótă
Vocative		λελῠκώς lelŭkṓs	λελῠκυῖᾰ lelŭkuîă	λελῠκός lelŭkós		λελῠκότε lelŭkóte	λελῠκυίᾱ lelŭkuíā	λελῠκότε lelŭkóte		λελῠκότες lelŭkótes	λελῠκυῖαι lelŭkuîai	λελῠκότᾰ lelŭkótă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λελῠκότως lelŭkótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.