λεβέντης

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from the mediaeval Byzantine Greek λεβέντης (lebéntēs, sailor of Ottoman navy, undisciplined young lad), from Ottoman Turkish لوند (levend) (Turkish levent), from Persian لوند (lavand)[1][2]
A connection with Italian leventi is unlikely.[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /leˈven.dis/
  • Hyphenation: λε‧βέ‧ντης

Noun

[edit]

λεβέντης (levéntism (plural λεβέντες or λεβέντηδες, feminine λεβέντισσα)

  1. manly, strong young lad
    Synonym: ασίκης (asíkis)
  2. (figurative) brave (young) man
    Synonym: παλικάρι (palikári)

Declension

[edit]
singular plural
nominative λεβέντης (levéntis) λεβέντες (levéntes)
λεβέντηδες (levéntides)
genitive λεβέντη (levénti) λεβέντηδων (levéntidon)
accusative λεβέντη (levénti) λεβέντες (levéntes)
λεβέντηδες (levéntides)
vocative λεβέντη (levénti) λεβέντες (levéntes)
λεβέντηδες (levéntides)

Further reading

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “levent”, in Nişanyan Sözlük
  2. ^ λεβέντης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  3. ^ λεβέντης - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre