λείβων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lěː.bɔːn/ → /ˈli.βon/ → /ˈli.von/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lěː.bɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈli.bon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈli.βon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈli.von/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈli.von/

Participle

λείβων • (leíbōn) m (feminine λείβουσᾰ, neuter λεῖβον); first/second declension

1. present active participle of λείβω (leíbō)

Declension

First and third declension of λείβων; λείβουσᾰ; λεῖβον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λείβων leíbōn	λείβουσᾰ leíbousa	λεῖβον leîbon		λείβοντε leíbonte	λειβούσᾱ leiboúsā	λείβοντε leíbonte		λείβοντες leíbontes	λείβουσαι leíbousai	λείβοντᾰ leíbonta
Genitive		λείβοντος leíbontos	λειβούσης leiboúsēs	λείβοντος leíbontos		λειβόντοιν leibóntoin	λειβούσαιν leiboúsain	λειβόντοιν leibóntoin		λειβόντων leibóntōn	λειβουσῶν leibousôn	λειβόντων leibóntōn
Dative		λείβοντῐ leíbonti	λειβούσῃ leiboúsēi	λείβοντῐ leíbonti		λειβόντοιν leibóntoin	λειβούσαιν leiboúsain	λειβόντοιν leibóntoin		λείβουσῐ / λείβουσῐν leíbousi(n)	λειβούσαις leiboúsais	λείβουσῐ / λείβουσῐν leíbousi(n)
Accusative		λείβοντᾰ leíbonta	λείβουσᾰν leíbousan	λεῖβον leîbon		λείβοντε leíbonte	λειβούσᾱ leiboúsā	λείβοντε leíbonte		λείβοντᾰς leíbontas	λειβούσᾱς leiboúsās	λείβοντᾰ leíbonta
Vocative		λείβων leíbōn	λείβουσᾰ leíbousa	λεῖβον leîbon		λείβοντε leíbonte	λειβούσᾱ leiboúsā	λείβοντε leíbonte		λείβοντες leíbontes	λείβουσαι leíbousai	λείβοντᾰ leíbonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λειβόντως leibóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.