κραυγάζω

Greek

Etymology

From Ancient Greek κραυγάζω.

Pronunciation

• IPA^(key): /kraˈvɣa.zo/
• Hyphenation: κραυ‧γά‧ζω

Verb

κραυγάζω • (kravgázo) (past κραύγασα, passive —)

1. to shout loudly, yell, yell out

Conjugation

κραυγάζω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	κραυγάζω	κραυγάσω
2 sg	κραυγάζεις	κραυγάσεις
3 sg	κραυγάζει	κραυγάσει
1 pl	κραυγάζουμε, [‑ομε]	κραυγάσουμε, [‑ομε]
2 pl	κραυγάζετε	κραυγάσετε
3 pl	κραυγάζουν(ε)	κραυγάσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	κραύγαζα	κραύγασα
2 sg	κραύγαζες	κραύγασες
3 sg	κραύγαζε	κραύγασε
1 pl	κραυγάζαμε	κραυγάσαμε
2 pl	κραυγάζατε	κραυγάσατε
3 pl	κραύγαζαν, κραυγάζαν(ε)	κραύγασαν, κραυγάσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα κραυγάζω ➤	θα κραυγάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κραυγάζεις, …	θα κραυγάσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κραυγάσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κραυγάσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κραυγάσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κραύγαζε	κραύγασε
2 pl	κραυγάζετε	κραυγάστε
Other forms
Active present participle ➤	κραυγάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας κραυγάσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	κραυγάσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• ωρύομαι (orýomai) (formal)
• ουρλιάζω (ourliázo)
• αναβοώ (anavoó) (formal, rare)

Related terms

• ζητωκραυγάζω (zitokravgázo)
• ζητωκραυγή f (zitokravgí)
• κατακραυγή f (katakravgí)
• κραυγαλέος (kravgaléos)
• κραυγή f (kravgí)