κοσμάκης

Greek

Etymology

κόσμ(ος) (kósm(os), “people”) +‎ -άκης (-ákis, “diminutive, pejorative suffix”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ko.ˈzma.cis/
• Hyphenation: κο‧σμά‧κης

Noun

κοσμάκης • (kosmákis) m (singular only)

1. (collective) (pejorative) poor, simple people

   Τι φταίει ο κακομοίρης ο κοσμάκης; Φταίνε οι πολιτικοί.

   Ti ftaíei o kakomoíris o kosmákis; Ftaíne oi politikoí.

   Is it the fault of the poor people? It is the politicians' fault.

Declension

Declension of κοσμάκης

	singular
nominative	κοσμάκης (kosmákis)
genitive	κοσμάκη (kosmáki)
accusative	κοσμάκη (kosmáki)
vocative	κοσμάκη (kosmáki)

Synonyms

(pejorative):

• ντουνιάς m (ntouniás)
• πλέμπα f (plémpa)
• πλεμπάγια f (plempágia)
• πόπολο n (pópolo)
• φτωχολογιά f (ftochologiá)

• and see: όχλος (óchlos, “mob”)

Related terms

• κόσμος και κοσμάκης m (kósmos kai kosmákis, “lots of people”)
• ο κόσμος και ο κοσμάκης m (o kósmos kai o kosmákis)