κορεσμός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from the κορεσ- stem of κορεννύω (korennýo) + -μός (-mós).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]κορεσμός • (koresmós) m
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κορεσμός (koresmós) | κορεσμοί (koresmoí) |
| genitive | κορεσμού (koresmoú) | κορεσμών (koresmón) |
| accusative | κορεσμό (koresmó) | κορεσμούς (koresmoús) |
| vocative | κορεσμέ (koresmé) | κορεσμοί (koresmoí) |
References
[edit]- ^ κορεσμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language