κλαίγομαι

Greek

Verb

κλαίγομαι • (klaígomai) passive (past κλαύτηκα, active κλαίω)

1. passive of κλαίω (klaío)
2. (figuratively) to bemoan oneself, complain, grumble, whine

   Από τότε που έγινε το ατύχημα, όλο κάθεται και κλαίγεται.

   Apó tóte pou égine to atýchima, ólo káthetai kai klaígetai.

   Ever since the accident, all he does is sit and bemoan himself.

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.