κλίνομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /klǐː.no.mai̯/ → /ˈkli.no.mɛ/ → /ˈkli.no.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /klǐː.no.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkli.no.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkli.no.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkli.no.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkli.no.me/

Verb

κλῑ́νομαι • (klī́nomai)

1. first-person singular present indicative mediopassive of κλῑ́νω (klī́nō)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkli.no.me/
• Hyphenation: κλί‧νο‧μαι
• Homophones: κλίνομε (klínome), κλείνομαι (kleínomai), κλείνομε (kleínome)

Verb

κλίνομαι • (klínomai) passive (past κλίθηκα, active κλίνω)

1. first-person singular present passive indicative of κλίνω (klíno)

Conjugation

for this verb's full conjugation see the active form