κινήσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kiː.nɛ̌ː.se.ɔːs/ → /ciˈni.se.os/ → /ciˈni.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kiː.nɛ̌ː.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kiˈne̝.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ciˈni.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ciˈni.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈni.se.os/

Noun

κῑνήσεως • (kīnḗseōs)

1. genitive singular of κῑ́νησις (kī́nēsis)

Greek

Noun

κινήσεως • (kiníseos) f

1. Genitive singular form of κίνηση (kínisi).