κεκλήγων

Ancient Greek

Etymology

From κέκληγᾰ (kéklēga), the perfect tense of κλάζω (klázō), but with the ending of a present participle. The regular perfect participle κεκληγώς (keklēgṓs) is also attested.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.klɛ̌ː.ɡɔːn/ → /ceˈkli.ɣon/ → /ceˈkli.ɣon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.klɛ̌ː.ɡɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈkle̝.ɡon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ceˈkli.ɣon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈkli.ɣon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈkli.ɣon/

Adjective

κεκλήγων • (keklḗgōn) m (feminine κεκλήγουσᾰ, neuter κεκλήγον); first/second declension

1. shouting, yelling

Declension

First and third declension of κεκλήγων; κεκλήγουσᾰ; κεκλῆγον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κεκλήγων keklḗgōn	κεκλήγουσᾰ keklḗgousa	κεκλῆγον keklêgon		κεκλήγοντε keklḗgonte	κεκληγούσᾱ keklēgoúsā	κεκλήγοντε keklḗgonte		κεκλήγοντες keklḗgontes	κεκλήγουσαι keklḗgousai	κεκλήγοντᾰ keklḗgonta
Genitive		κεκλήγοντος keklḗgontos	κεκληγούσης keklēgoúsēs	κεκλήγοντος keklḗgontos		κεκληγόντοιν keklēgóntoin	κεκληγούσαιν keklēgoúsain	κεκληγόντοιν keklēgóntoin		κεκληγόντων keklēgóntōn	κεκληγουσῶν keklēgousôn	κεκληγόντων keklēgóntōn
Dative		κεκλήγοντῐ keklḗgonti	κεκληγούσῃ keklēgoúsēi	κεκλήγοντῐ keklḗgonti		κεκληγόντοιν keklēgóntoin	κεκληγούσαιν keklēgoúsain	κεκληγόντοιν keklēgóntoin		κεκλήγουσῐ / κεκλήγουσῐν keklḗgousi(n)	κεκληγούσαις keklēgoúsais	κεκλήγουσῐ / κεκλήγουσῐν keklḗgousi(n)
Accusative		κεκλήγοντᾰ keklḗgonta	κεκλήγουσᾰν keklḗgousan	κεκλῆγον keklêgon		κεκλήγοντε keklḗgonte	κεκληγούσᾱ keklēgoúsā	κεκλήγοντε keklḗgonte		κεκλήγοντᾰς keklḗgontas	κεκληγούσᾱς keklēgoúsās	κεκλήγοντᾰ keklḗgonta
Vocative		κεκλήγων keklḗgōn	κεκλήγουσᾰ keklḗgousa	κεκλῆγον keklêgon		κεκλήγοντε keklḗgonte	κεκληγούσᾱ keklēgoúsā	κεκλήγοντε keklḗgonte		κεκλήγοντες keklḗgontes	κεκλήγουσαι keklḗgousai	κεκλήγοντᾰ keklḗgonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κεκληγόντως keklēgóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.